Afgelopen weekend werd het 3RIDES Festival in Aken verreden. Volgens de organisatie het meest veelzijdige fietsevenement van Europa. Dat zijn wij van harte met hen eens! Naast een expo met mooi materiaal was er een UCI Gravel Race,  een toertocht voor de racefiets én een toertocht voor de gravelbike of MTB. CycloWorld deed mee aan alle drie de onderdelen. Hoogste tijd voor een kort verslag.

3RIDES UCI Gravel Race

door Rick Groeneweg

De startprocedure in Aachen was in waves per leeftijdscategorie waarbij de 'guntime' per startvak was bepalend. Wel zo fair want de nettotijd bepaalde de uitslag. Voorin was er nu een groot pro/elite startvak; geen gevaarlijke situaties meer voor hen en de andere deelnemers om naar voren te rijden zoals bij de vorige races. Wat ook nieuw was, was een verplichte 'feed zone' voor helpers (die uitstekend werkte).

Bij de start stond sprintkanon Andre Greipel voor me, ook uit mijn M40-44 categorie, hoe gaaf is het om met dit soort idolen te kunnen koersen! Even slaagde ik erin hem te volgen, maar na een kort stukje asfalt voelde ik langzaam mijn positie afglijden. Bij het opdraaien van het eerste stukje veldrijden door een gemaaid weiland werd het duidelijk dat het een glibberige bende ging worden. De CX-specialisten gingen er snel vandoor en al hier merkte ik al dat mijn bandenkeuze en -druk niet goed waren. Op de asfaltklim hierna wist ik daarentegen weer plekken terug te pakken om daarna op de kasseienstroken weer afgestraft te worden door de te harde druk. Na de kasseienstroken volgende een technisch en glibberig klim- en daalwerk door een donker bos. Meerdere renners gingen hier onderuit en helaas zag ik mensen ook liggend de ambulance in gaan.

Na dit stuk dalen en klimmen door het bos volgende een afdaling richting het festivalterrein in Aachen over verharde en grindvelden. Bij ronde vier was ik de aansluiting met de top 3 uit mijn categorie kwijt, door toch wat vermoeidheid van afgelopen race in Denemarken. Ik reed mijn eigen race uit in hoog tempo en voor derde keer op haalde ik de kwalificatielimiet. Het leverde een mooie 5e plek op in precies vier uur ploeteren. In mijn categorie won Thijs Zonneveld ijzersterk met maar liefst 10 minuten voorsprong op 2022 gravel-wereldkampioen Henning Bommel uit Duitsland.

3RIDES Radmarathon

door Herman Nekkers

Zondag reed ik de 3RIDES Radmarathon van 200 kilometer. Je kunt ook kiezen voor 140 of 170 kilometer. Vrijwel de hele dag scheen de zon volop. De eerste 90 kilometer voerden door de mooiste plekken van de Eifel. Als afwisseling van de vooral lange, lopende beklimmingen was de extreem steile Widdauer Mauer in de route opgenomen. De Ruhrsee is een parel van de Eifel en het zicht vanaf de lange afdaling was adembenemend. Er was alles aan gedaan om dit gebied zo mooi mogelijk in beeld te brengen en dat is ruimschoots gelukt.

Daarna volgden de Ardennen. Ik ken dit gebied goed, maar werd toch verrast door een groot aantal nieuwe wegen en beklimmingen. Via de Hoge Venen kom je in het hoogste gebied van België binnen. De afdaling naar Malmedy is echt een van de mooiste wegen van België. Dit is een echte parel, ook als klim trouwens. Direct daarop volgt de monsterklim van de Ferme Libert, samen met de Widdauer Mauer de enige echt zware beklimming van de dag. En dat is prima zo. Het circuit van Franconchamps trok de aandacht in de vorm van lawaai en geur, omdat er net een race-evenement aan de gang was. Ook heel bijzonder was de oversteek van de Barrage de La Gileppe. Enige opmerking: als het slechte Waalse wegdek cultureel Belgisch erfgoed is, hebben ze koste noch moeite gespaard dit uitgebreid in beeld te brengen.

Daarna volgt Zuid-Limburg. In plaats van de usual suspects als de Loorberg of de Camerig is gekozen voor veelal piepkleine boerenweggetjes. Erg origineel. Heel veel geklommen wordt er niet meer in Limburg. En voor ik er erg in heb is Aken alweer in beeld. Helaas valt er nog een spatje regen, maar dat mag nauwelijks naam hebben. Na 206 kilometer en bijna 3000 hoogtemeters rol ik over de finish van het uitgebreide festivalterrein. Hier is het goed toeven en het bier smaakt perfect. Samenvattend: de organisatie is buitengewoon relaxt, de routes zeer origineel en de bevoorrading uitstekend. Al met al een tocht die meer deelnemers verdient.

3RIDES Gravel Ride

door Frank Jansen

Op dezelfde dag als de Radmarathon kunnen liefhebbers van onverharde wegen kiezen voor de Gravel Ride 120. Er is ook een kortere versie van 80 km. Zoals bekend is er de laatste weken veel regen gevallen, gelukkig is het vandaag prachtig weer. Omdat ik het terrein niet goed ken, besluit ik op de MTB te starten. Achteraf een goede keuze, want er zaten toch wel een aantal behoorlijk technische passages in de route! Toch was het zeker ook goed op een gravelbike te doen. De route was een mix tussen bospaden, goed aangeharkte bosbouwwegen, singletracks, grasvelden, onverharde landbouwwegen en asfalt. Voor ieder wat wils dus!

Omdat ik vroeg start, rijd ik het grootste deel van de dag alleen. Af en toe heb je dat typische ‘alleen op de wereld gevoel’ wat onverhard fietsen zo mooi maakt! Het hoogtepunt was de onverharde klim vanuit het dorp Simonskall (zie foto). De diverse panorama’s van de Eifel zijn wonderschoon, en dat zo dicht bij huis. Na net geen 6 uurtjes en 2100 hoogtemeters rol ik het festivalterrein weer op na een heerlijk dagje afzien. Een topdag!