De Algarve Bike Challenge is een driedaagse MTB-etappekoers voor duo’s. Dit jaar werd het evenement alweer voor de tiende keer georganiseerd in het zuiden van Portugal. CycloWorld was erbij met twee teams. Op papier klinkt het als een sprookje: tegen het einde van de winter drie dagen mountainbiken in de zonnige en warme Algarve. Spoiler: dat klopte!
Foto: ondergetekende in actie.
We hebben op aanraden van de organisatie gekozen voor het premiumpack, waarbij ook twee hotelovernachtingen zijn inbegrepen. We slapen in het prachtige hotel Albaroca, samen met nog tientallen fietsgekken. Het hotel is een oude omgebouwde tonijnfabriek op zo’n drie kilometer van de start/finish. Aan alles is gedacht, er is zelfs een 24 uur bewaakte fietsenstalling.
Het feest begint op vrijdagavond met een korte avondproloog van slechts twee kilometer, dwars door het historische centrum van de gaststad Tavira. Dit dorp ligt op zo’n veertig autominuten van de luchthaven Faro. Het parcours is een mix tussen draaien en keren, een klimmetje, een doolhof door een park en snelle afdalingen over trappen.
Omdat de proloog pas ’s avonds begint, kunnen we het ons veroorloven pas die ochtend te vertrekken uit Nederland. We hebben zelfs nog tijd om ’s middags het parcours te verkennen, wat absoluut een must is. Ondertussen hangen we wat rond in het uitermate mooi opgezette finishdorp, maken wat praatjes en keren daarna weer terug naar het hotel om nog een beetje te rusten.
Foto: slingeren door het historisch centrum van Tavira: heel bijzonder.
’s Avonds worden we met drie duo’s in één heat op gang geschoten. Twee kilometer klinkt als helemaal niks, maar toch zijn mijn teamgenoot Ruurd en ik compleet gesloopt als we met het bloed in de keel over de meet komen. We winnen onze heat en starten de volgende morgen ergens in het midden van het veld.
Wat meteen opvalt is dat alles strak georganiseerd is. Met Zwitserse precisie wordt de avondproloog tot op de minuut afgewerkt. Ook het ophalen van de startnummers verloopt soepel, en bovendien krijg je ook nog een mooi shirt. Bandjes en DJ’s zorgen voor de muzikale omlijsting.
Op zaterdag en zondag volgen de ritten in lijn. De etappes zijn pittig, maar niet ondoenlijk. Dat is fijn, het is tenslotte pas februari. Op beide dagen schijnt de zon flink en is het dik 20 graden, wat wil een mens nog meer?
Foto: Koen (Team CycloWorld 2) in actie.
Beide ritten starten en finishen in Tavira. Voor ons pas om 9:20, dus midden in de nacht opstaan is niet nodig. De zondagetappe is met 65 kilometer en 1500 hoogtemeters iets korter dan de zaterdagetappe van 87 kilometer en 2000 hoogtemeters. Beide etappes lijken behoorlijk op elkaar. In de eerste helft wordt er vooral veel geklommen over bredere gravelwegen. De klimmetjes variëren in lengte tussen de 500 meter en 6,5 kilometer. Het tweede deel van de ritten is veel technischer, met lastige afdalingen en veel singletracks. Voor ons als licht-gevorderde MTB’ers is het parcours eigenlijk precies goed, al is het voor mijn teamgenoot op zijn hardtail soms veel harder werken dan voor mij op mijn fully met dropper.
Foto: volle bak omlaag.
Onderweg kan er energie bijgevuld worden bij diverse zeer goed uitgeruste bevoorradingen. Ook is het mogelijk je ketting een smeerbeurt te geven, wat gezien de vele river crossings meer dan welkom is.
Foto: Ronald (Team CycloWorld 2) door één van de vele riviertjes.
Het deelnemersveld is behoorlijk gemêleerd. Uiteraard staan de nodige toppers aan de start, maar het overgrote deel bestaat uit ‘gewone’ wielertoeristen zoals wij die niet direct voor een uitslag rijden. Het valt ons op dat MTB’ers veel beter voor hun materiaal zorgen dan wielrenners. Men rijdt op mooi gepoetste en vaak ook dure fietsen en bij de materiaalposten is het opvallend rustig.
Foto: gesloopt over de meet.
Zondag bollen Ruurd en ik rond 14:00 over de meet van de slotetappe. We zijn geëindigd in de middenmoot van de Masters (40+) klasse. Belangrijker: we hebben (naast flink afgezien) vooral genoten van het schitterende parcours en de vaak fenomenale uitzichten. En dat geldt ook voor Team CycloWorld 2, dat iets na ons binnenrolt.
Foto: loon naar werken.
Er nog tijd voor een snel (maar ijskoud) Sagresbiertje en een lekkere herstelmaaltijd. Daarna de fiets afspuiten en uitfietsen naar het hotel, waar we rap onze fietsen moeten inpakken want om 16:00 staat de taxi alweer klaar om ons naar de luchthaven te vervoeren. Met snaarstrakke tanlines op de armen komen we ’s avonds laat weer aan in het regenachtige Nederland. Een korte, maar zeer krachtige trip om nooit te vergeten.
Alle uitslagen vind je hier.
Wil jij er deze zomer extra gesoigneerd bij rijden? Dan is het CycloWorld-fantenue echt wat voor jou. Met een heel speciaal, exclusief ontwerp van het Italiaanse topmerk Castelli.
+ Mooi en uitdagend parcours dat niet te zwaar is
+ Uitstekende organisatie
+ Zeer gunstige prijs/kwaliteitverhouding
+ Zeer grote kans op mooi weer
+ Goed aan te reizen (mits je vliegt)
- Geen koffiebar bij de start
- Fotografie kon beter
- Nog een jaar moeten wachten op de volgende editie.
|
|
|
|
|
