Op uitnodiging van het plaatselijke toerismebureau verbleven Yda Smets en Herman Nekkers enige dagen in Brides-les-Bains om de fietsmogelijkheden van Les 3 Vallées te ontdekken. Met de Col de la Loze ontwikkelt deze regio zich in razend tempo tot dé nieuwste Franse fietshotspot. En het volgende project dient zich alweer aan: de Col de Tougnète.

Brides-les-Bains

In de vier jaar van zijn bestaan heeft de Col de la Loze een iconische status opgebouwd. Vanuit Brides-les-Bains zijn beide kanten perfect bereikbaar. Het dorp ligt in het dal en is de perfecte uitvalsbasis voor racefietsers. Van hieruit bereik je ook heel eenvoudig de Col de Tougnète, Val Thorens, Col de la Madeleine, La Plagne, Cormet de Roselend en het rustige dal van Pralognan-la-Vanoise. Brides-les-Bains is erg gezellig met vele bars, restaurants en hotels. In het park vinden regelmatig optredens plaats. Meer info vind je hier.

We komen ook voor de Gran Fondo Col de la Loze, hierover hebben we eerder een verslag geschreven.

Les Menuires

Vanaf Brides-les-Bains klimmen we 23 kilometer tot Les Menuires. Daar ontmoeten we Rémi Cachera. Hij is verantwoordelijk voor promotie van het fietstoerisme in Vallée des Belleville. Wij vragen naar de ontwikkeling van de Col de Tougnète en het hele fietsgebied.

Rémi: "De Tougnète is nu nog alleen verhard vanaf Les Menuires. Naar verwachting volgt de kant vanuit Méribel in de herfst van dit jaar, of anders voorjaar 2024. Zodra dat klaar is zijn de drie dalen van Les 3 Vallées met elkaar verbonden door middel van de Col de Tougnète en de Col de la Loze. Deze kunnen ook achter elkaar verreden worden in een Touretappe of een granfondo. Beide cols zijn enkel bereikbaar per fiets. Daarnaast is er al een nieuwe klim gerealiseerd van Les Menuires naar Val Thorens volgens hetzelfde concept."

Het programma voor promotie van het fietstoerisme gaat echter nog veel verder, hij vertelt enthousiast over de overige ontwikkelingen.

Rémi: "Er worden verschillende programma's uitgewerkt in Vallée des Belleville:

• De aanleg van verharde fietspaden om de drie dalen met elkaar te verbinden. Er zijn plannen voor een nieuwe weg vanaf Saint-Martin-de-Belleville naar Les Menuires. Deze kan in de winter ook gebruikt worden voor langlaufen. Op lange termijn wordt mogelijk zelfs Orelle aangesloten op Val Thorens via de Cime Caron (3000 meter). Een dergelijk hoge weg brengt bijzondere uitdagingen met zich mee, want hij moet wel sneeuwvrij gehouden worden.
• De aanleg van spectaculaire nieuwe mountainbikeroutes voor enduro en downhill.
• Een e-bikeplan. Zowel toeristen als de lokale bevolking moeten de beschikking krijgen over e-bikes voor eenmalig gebruik die ze makkelijk kunnen achterlaten.
• We willen het fietsen faciliteren als alternatief voor auto's in de vallei.

Les Menuires of het lager gelegen Saint-Martin-de-Belleville zijn perfecte standplaatsen voor mountainbikers. De tracks en trails zijn van hieruit eenvoudig en snel bereikbaar. We hebben onze eigen website cycling-trophy.com met alle informatie."

Col de Tougnète

Een oase van rust richting de Col de Tougnète.

Na het gesprek wordt het tijd zelf de Col de Tougnète te verkennen. Het is vanuit Les Menuires nog zo'n zeven kilometer tot de top. De weg ligt erbij als een biljartlaken, maar is zeer onregelmatig. Soms steil, soms vlak en zelfs een korte afdaling. Het is een geweldig avontuur, want door het ontbreken van autoverkeer hoor je hooguit het geluid van marmotten. De klim lijkt net een mountainbikerit op de racefiets. We sparen de benen, want de laatste zeshonderd meter zijn iconisch steil.

Even doorbijten om het restaurant te bereiken.

We zien het restaurant Maya Altitude van ver al liggen, een bord met '22%' waarschuwt dat het niet gemakkelijk is om daar te komen. Een paar honderd meter moet alles uit de kast. Ter hoogte van het restaurant zal de weg vanuit Méribel aangesloten worden: hier komt de Col de Tougnète. Maar je kunt nog 300 meter verder naar de top op 2400 meter. Uiteraard doen we dat. Maar liefst acht enduro- en downhillparcoursen (blauw, rood en zwart) starten daar. Via de skilift zijn ze perfect bereikbaar. We rijden weer terug naar het restaurant waar we genieten van de uitstekende bosbessentaart en het fraaie uitzicht.

Maar liefst acht enduro- en downhillparcoursen starten vanaf de Tougnète.

Les Menuires-Val Thorens

Adembenemende uitzichten op de autovrije route van Les Menuires naar Val Thorens.

Na de lunch dalen we af naar Les Menuires. Hier vertrekt de prachtige route naar Val Thorens over de piste cyclable. De eerste kilometers gaan nog door de 'buitenwijken' van het skioord, maar de weg gaat snel over in een autovrij fietspad. Dit is net als de Tougnète prachtig aangelegd en zeer onregelmatig. Gelukkig ontbreken de extreem lastige stukken, want we voelen de benen nu wel. Het is adembenemend mooi fietsen hier. Deze route is absoluut een van de mooiste wegen van de Alpen.

Saint-Martin-de-Belleville.

Vanuit Val Thorens dalen we snel af over de grote weg naar ons appartement. Bij Saint-Martin-de Belleville slaan we linksaf om het dorp te verkennen. Het is veel sfeervoller dan de doorsnee skidorpen. Dit bevalt ons dermate goed dat we spontaan besluiten hier te stoppen voor een pizza.

Wandelen in het dal van Pralognan-la-Vanoise

De dag na de granfondo hebben we zin om iets heel anders te gaan doen: bergwandelen. Yda had tijdens de tijdrit al ontdekt dat het dal van Pralognan-la-Vanoise een oase van rust is. Hier is geen wintersport en vind je geen skiliften. We rijden het hele dal door tot we niet meer verder kunnen en parkeren de auto. We besluiten naar boven te lopen richting de Refuge de la Valette. Het is een stevige wandeling van 2,5 uur over een goed begaanbaar pad. We overbruggen ruim 800 hoogtemeters. Wat is het fraai hier. En rustig. De uitzichten worden mooier en mooier naarmate we hoger komen.

Een goed begaanbaar pad.

Hoewel de refuge (berghut) zich op 2600 meter bevindt kunnen we lekker genieten van de warme zon. De crêpes laten we lekker smaken en we nemen er nog eentje voordat de terugreis begint. Na een afdaling van 1:45 uur komen we weer bij de auto waar we stomtoevallig wereldkampioen Stefan Kirchmair tegen het lijf lopen. Hij is hierheen gefietst, omdat het zo'n prachtig dal is en niet al te moeilijk. We drinken met zijn drieën een bier als afscheid van een prachtige dag.

Tour de France

Op 19 juli is de zeventiende etappe van de Tour over vier cols. De Col de la Loze van de hors categorie fungeert als laatste grote klim. 's Morgens rijden we tussen het wachtende publiek naar boven. Het is gemoedelijk, de mensen zijn in prima stemming. Omdat de piste cyclable die begint in Méribel niet bereikbaar is voor auto's ontbreken de campers die al dagen van tevoren staan te wachten. Het publiek komt per fiets, e-bike, lopend of met de kabelbaan. Op enkele plekken na valt het met de drukte erg mee. We gaan naar de top. Hier is het perfect geregeld: er is een groot tv-scherm en een grote tent waar drinken verkrijgbaar is.

Col de la Loze, vlak onder de top.

We hebben perfect zicht en de doorkomst van de renners is een groot feest. Tourbaas Christian Prudhomme is fan van de nieuwe beklimmingen in Les 3 Vallées. Hij noemde de Col de la Loze al eens 'de col van de 21^e eeuw.' Hij volgt de ontwikkelingen op de voet en het is zeker dat de Tour de France dit gebied de komende jaren veelvuldig zal aandoen.

Eén ding staat vast: Les 3 Vallées heeft alles om een fietshotspot te worden.