Enige tijd geleden plaatste CycloWorld een oproep voor het insturen van mooie cycloverhalen. Vandaag publiceren we onze tweede editie, geschreven door Menno Bartlema. Wil jij je eigen Cycloverhaal ook delen? Stuur 'm per mail, liefst inclusief foto's naar contact@cyclokalender.nl (max 800 woorden).

Voor de herfstvakantie van 2019 hadden we het plan opgevat om in Italië op bezoek te gaan bij een vriendin die een jaar in Parma zit voor haar werk. En wat wil het toeval? Op de heenweg komen we in het weekend van de Ronde van Lombardije langs Como, de finishplaats van deze najaarsklassieker van 243 km en 4.200 hoogtemeters. En laat er nu ook nog de dag na de profs een Granfondo over een deel van het parcours georganiseerd worden: Il Lombardia, een kortere variant van slechts 111 km met 1.700 hoogtemeters waarin de 2 bekendste klimmen (Muro di Sormano en de Madonna de Ghisallo) zijn opgenomen. Eerst kijken hoe het echt moet en dan nadoen; dat konden we niet laten lopen. Op dus naar Como!

Foto: Bauke Mollema zou de profkoers dit jaar winnen na een fantastische solo.

Il Lombardia wordt dit jaar voor de derde keer georganiseerd (de Ronde van Lombardije voor de honderddertiende). De eerste twee keer was de start en finish in Como, maar dit jaar is uitgeweken naar Cantu, 15 km van Como, opdat de stad niet twee dagen achter elkaar lamgelegd wordt voor een wielerkoers. Jammer, maar begrijpelijk. Op zaterdag, de dag van de klassieker, fietsen Lies en ik ’s ochtends naar Cantu om mijn startnummer op te halen. Op de heenweg pikken we de Civiglio mee, de een na laatste klim van de koers en de klim waarop later die dag Bauke Mollema zijn beslissende demarrage zal plaatsen. Het is een pittige klim van 4 km gemiddeld 9,6% met stukken van 14%. De renners hebben dan al 220 km in de benen zitten; wij fietsen hem fris op en Lies vindt het nu al een lastig ding.

Op de terugweg komen we langs de voet van de Civiglio waar we bij een barretje een plek langs de weg bemachtigen. De renners worden binnen een halfuur verwacht en er stroomt tot vlak voor hun passage een enorme mensenmassa toe. Na een colonne motoren komen de eerste twee vluchters langs; kort daarachter volgt heet eerste groepje met alle favorieten. Nadat de laatste renners gepasseerd zijn, fietsen we snel terug naar het centrum om daar in een café de afloop van de koers te bekijken. Bij de finishlijn is het dan al veel te druk om nog iets te kunnen zien. In het café zitten verder alleen bewoners van Como die bij de laatste 15 kilometers de hele tijd kreten van herkenning uitslaan bij de straten waar de renners doorfietsen. Wij hebben meer oog voor de koers zelf: Bauke is alleen op kop en gaat het halen! Feest en reden voor wat extra consumpties.

Foto: publiek bij de ronde van Lombardije op de Civiglio

Tja, doe dat maar eens na. Dat gaat natuurlijk niet lukken, maar ik kan allicht de volgende dag een gooi doen naar een mooie klassering bij de oude mannen. Ik sta op zondagochtend om 5.30 uur op om een uur later in het donker naar Cantu te fietsen voor de start die om 7.30 uur plaats zal vinden. Her en der sluiten andere wielrenners (veelal met alleen een klein achterlichtje) aan. Het is koud met zo’n 9 graden en een wat vochtige lucht. De vroege start is helaas nodig om zo min mogelijk last te hebben van het drukke verkeer in deze omgeving. In het donker weet ik met enige moeite mijn startvak te vinden; met nummer 1271 sta ik ongeveer halverwege en verlies daardoor bij de start al ruim 4 minuten op de voorsten. Het is gelukkig inmiddels wel licht geworden, zodat de putten en gaten in het wegdek te ontwijken zijn en ik de rotondes en andere verkeershindernissen zonder kleerscheuren doorsta.

Na een lange aanloop van zo’n 40 km door over het algemeen drukke bebouwing, komen we in Asso aan de voet van de Muro dir Sormano, een klim van in totaal 7 km en ruim 600 hoogtemeters. Dat klinkt nog acceptabel maar de laatste 2 km zijn gemiddeld 16% met een stuk van 27%. Toen we hier een aantal jaren geleden met de fietsmaten op vakantie waren, heb ik dat laatste stukje ongewild gemist door de grote weg rechtdoor te nemen. Nu dus eindelijk de kans om alsnog te ervaren wat de renners een dag eerder hebben meegemaakt. En dat is niet niks!

De Madonna de Ghisallo is hierna met 9 km gemiddeld 6,2% een makkie. Daarna volgt een lang stuk afdalen en rij ik in een vrij grote groep de laatste 30 km door druk verkeer, met alle chaotische taferelen van dien, in een sneltreinvaart terug naar Cantu. De finishlijn is getrokken op het hooggelegen centrale pleintje waar het, hoe verrassend, ook weer een enorme chaos is. Ik kom na 3 uur en 30 minuten fietsen over de streep en ben daarmee, gezien de omstandigheden, content mee. De pastaparty en de prijsuitreiking laten we voor wat het is. Geen zin om ons nog langer aan dit chaotische gebeuren bloot te stellen. Op naar een rustig gelegen plek voor een welverdiende lunch.

Foto: centrum Como

Meer info over Il Lombardia.

Tekst en foto's: Menno Bartlema

Heb je ook zin om cyclo's te rijden? Niet alles is afgelast dit jaar. Kijk snel in onze kalender wat je nog kunt doen. Il Lombardia staat nog gepland. De organisatie is druk bezig met maatregelen om het door te laten gaan.