Vaker dan ons lief is moeten we kritische opmerkingen maken over de kwaliteit van sommige evenementen. Laten we het eens van de positieve kant bekijken. Waar worden we blij van?

1. Heldere communicatie

De website hoeft niet flitsend te zijn, maar wel compleet, helder en duidelijk. Alle praktische informatie zoals de datum, starttijden, parkeerplekken, bevoorradingen, routes, klimprofielen enzovoorts dient duidelijk, compleet en honderd procent juist te zijn. De info moet makkelijk te vinden zijn. Het inschrijfformulier moet makkelijk werken, zonder dat je per se een account moet aanmaken. Uiteraard is de website beschikbaar in meerdere talen. Betalen kan met allerlei betaalmiddelen.

Ook blij worden we van organisaties die via meerdere kanalen communiceren. Uiteraard via hun website, maar ook via bijvoorbeeld een e-mailnieuwsbrief of via social media. Facebook is leuk, zolang die informatie ook gewoon op de website te vinden is.

Kort voor het evenement krijgen alle inschrijvers per e-mail de rider's briefing, een korte en bondige PDF met daarin de route, beklimmingen, het routekaartje, alle praktische informatie, een link naar de GPX en alle gevaarlijke punten. Uiteraard staat deze PDF ook gewoon op de website.

Foto: De Algarve Bike Challenge laat zien hoe het moet: de rider's briefing in drie talen en een link naar de route.

2. Correcte uitpijling en GPX

Een GPX is anno 2023 een must, ook als er fysiek uitgepijld wordt. Hangen er ook fysieke pijlen? Dan moet de GPX voor honderd procent kloppen met de pijlen. Bij splitsingen moet de uitpijling echt idiot proof zijn, liefst met nog een melding achteraf 'Je zit nu op de 200 km route'. Sowieso is het fijn om regelmatig fysieke pijlen te zien, ook als er geen afslag is. Zo weet je dat je nog goed zit. Fysieke pijlen moeten een heldere kleur hebben (bijvoorbeeld feloranje) en op duidelijke plekken hangen.

Foto: Duidelijker wordt het niet. © Koen van Scheepen

Om lastminutewijzigingen te voorkomen is het prima dat de GPX pas (zeer) kort vooraf wordt gepubliceerd. Zolang het maar duidelijk op de website staat wanneer de GPX gepubliceerd wordt.

3. Ruime bevoorradingen

Allereerst moeten er genoeg bevoorradingen zijn; minimaal één elke vijftig kilometer. Bij grote evenementen heb je er in de eerste helft meer nodig om drukte te voorkomen. Het is fijn als je op de website (en in de rider's briefing) al kunt lezen wat er zoal te krijgen is. Een bevoorrading hoeft niet per se heel uitgebreid te zijn, als er maar voldaan wordt aan een aantal minimale vereisten: water, sportdrank, iets van reepjes, koekjes/wafels, bananen en liefst ook iets hartigs zoals een zoutje. Bij duurdere tochten verwacht je een groter aanbod met bijvoorbeeld gels. Uiteraard moet er genoeg voorraad zijn en mag je zoveel pakken als je wil. Er moeten veel tappunten zijn voor water en sportdrank.

Foto: Bart Brentjens Challenge heeft de bevoorrading prima voor elkaar. © Koen van Scheepen.

Er zijn voldoende rekken waar je je fiets kwijt kunt. Ook belangrijk is dat een bevoorrading op een strategische plek ligt net even buiten het parcours, zodat je makkelijk kunt doorrijden als je 'm overslaat en er geen fuik ontstaat.

4. Goede prijs/kwaliteitverhouding

Als je 5 euro betaalt, is het prima dat er via GPX genavigeerd moet worden, je zelf een parkeerplek moet zoeken en dat er alleen water en bananen zijn bij de bevoorradingen. Betaal je 150 euro dan liggen de zaken anders. Dan verwacht je meer, zoals een parkeerplaats, een goed gevulde goodiebag, uitgebreide bevoorrading, een medaille, douches, een bikeparking, een herstelmaaltijd, een finishershirt enzovoorts. 

Foto: bij een duur evenement zoals Haute Route verwacht je o.a. een goed gevulde goodiebag. © Rick Groeneweg

5. Veiligheid deelnemers wordt serieus genomen

Het parcours is autovrij of deels autovrij. Als dat niet mogelijk is, zijn er op ieder gevaarlijk punt seingevers. Voor de kopgroep rijdt een motard. Heel blij worden we van seingevers die niet op hun telefoon kijken maar ook goed opletten. Voorkomen is beter dan genezen: de route is zo gemaakt dat onveilige punten vermeden worden. Er zitten geen onnodig gravelstroken, obstakels of smalle wegen in het parcours.

Beeld: gevaarlijke punten staan netjes beschreven bij de Kitzbüheler Radmarathon.

Bij grote cyclo's is er goed nagedacht over een eerlijke en daardoor veilige startprocedure. Gevaarlijke afdalingen worden geneutraliseerd. En tot slot, alle gevaarlijke punten worden met foto's besproken in de rider's briefing, die kort vooraf ook via e-mail wordt gedeeld.

Dat was deel 1, stay tuned voor deel 2.