Oke, ik ben dan nu net 1 dag (en dus ook gelijk 1 fietsrit) in Bolzano, maar ik ben er wel gelijk verliefd op. Alles is groen en schoon. De wegen op de bergen zijn in perfecte staat. In de stad zijn er bijna meer goed gelegde fietspaden dan in Nederland. En de omgeving is adembenemend. En wordt hoe hoger je komt alleen maar mooier. Niet gek dat we op deze site Bolzano als fietsregio extra in de spotlight zetten.
Ik ben de komende week in Bolzano voor de Giro delle Dolomiti. Vanaf zondag zal ik jullie dagelijks verslag doen van mijn gesleur op kop van het peloton, geploeter de bergen op en gepiep van mijn banden door de bocht en lijf van de inspanning… en hopelijk vooral van mijn genieten op de fiets tijdens dit evenement. Maar voor het zondag is leek het me goed toch nog even stil te staan bij het concept van de Giro.
Anders dan bij cyclo’s is het niet start – hard rijden – hopelijk genieten – finish. Bij Giro willen ze onder de deelnemers een familiegevoel creëren, zonder daarbij het sportieve uit het oog te verliezen. Misschien wel het allerbeste voorbeeld daarvan hebben we jullie al over bericht, ze hebben een heel programma voor de niet-fietsende partners opgesteld in en rond Bolzano.
Maar ook voor de deelnemers op de fiets is dit een belangrijk onderdeel. Tijdens de Giro worden er zes etappes verreden vanuit Bolzano en is er uiteindelijk een winnaar (algemeen en per leeftijdscategorie). Echter fiets je elke etappe voor een groot deel in een groot peloton een door de begeleidende auto’s en motards opgelegd tempo. Pas bij het segment van de dag mag je helemaal los. Aan het einde van deze segmenten is er volop eten en drinken beschikbaar. Zo word je niet alleen uitmuntend gesoigneerd, maar geef dat iedereen weer de kans om aan te sluiten voor het peloton naar het tweede wedstrijd segment van de dag trekt.
De harde cijfers? Totaal 670 kilometer fietsplezier door UNESCO werelderfgoed. Met in totaal bijna 13.000 hoogtemeters. De getimede secties zijn uiteindelijk 70 kilometer lang en goed voor 3000 hoogtemeters. Dat is dus een gemiddelde stijging van 4,3%. Er is dan nog een bijzondere categorie getimede secties, de zogenaamde Giro Sprints. Deze korte klimmetjes tellen mee voor het overall klassement, maar kennen aan het einde van de zes ritten ook hun eigen winnaars. Dit zijn nog eens totaal 8 kilometer en 615 hoogtemeters (gemiddeld 7,7% dus).
De tekst loopt verder onder het kader
Voor mij een ideaal concept. Hoewel er in het peloton aardig doorgefietst wordt, is er tijd en ruimte genoeg om lekker te keuvelen en stoere verhalen op te hangen. Een mooie warming-up om altijd bergop volle bak te rijden. Voordeel voor mij is dat fietskunst bergop minder belangrijk is, op het vlakke en in afdalingen moet ik na elke bocht 10 meter goedmaken. Bergop kan ik ook in haarspelden het wiel wel houden. Daarnaast valt het peloton bergop lekker snel uit elkaar waardoor je nooit in het gedrang komt. Gewoon lekker knallen dus… en een beetje tactisch rijden natuurlijk. Uiteindelijk tellen die segmenten wel op in het eindklassement. Nadeel is dan weer dat het allemaal tijdsegmenten bergop zijn, ik heb meer het postuur van een klassieker specialist.
De laatste dag staat er een TTT op het programma. Ook hier is het sociale aspect weer belangrijk. De teams die meedoen om de prijzen moeten gemengde teams zijn en worden ter plaatste samengesteld.
Wil je ook eens een dergelijke meerdaagse fietsen, dan zijn er drie opties: