Een bekendere col dan de Colle del Nivolet is zo gevonden; een mooiere niet. Als het fietsparadijs bestaat dan vind je het hier.
Foto 1 (Adobe Stock): Zicht op het Lago Serrù (l) en het Lago Agnel (r)
Land: | Italië |
Hoogte: | 2632 meter |
Ligging
De Italiaanse Colle del Nivolet is wellicht de minst bekende klim in deze lijst. De weg vormt de verbinding tussen de regio's Piëmont en Valle d'Aosta. Hoewel het een col is kun je met de racefiets enkel vanaf het zuiden naar boven. De noordkant is niet geschikt voor de racefiets. Er zijn verschillende mogelijkheden om de andere kant met een MTB of zelfs een gravelfiets op te rijden, maar welke je ook kiest, je zult delen moeten lopen. Het decor van de klim wordt gevormd door het Parco Nazionale Gran Paradiso. De Gran Paradiso is de hoogste berg die zich geheel op Italiaans grondgebied bevindt.
De zuidkant
De klim gaat door het Valle dell'Orco. Een dal dat in een relatieve uithoek van Italië ligt. Er zijn diverse plaatsen die als opstapplaats kunnen dienen. Vanuit Cuorgné, aan het begin van het dal, is het maar liefst 55 kilometer tot de col. De eerste 25 kilometer daarvan zijn vals plat. De weg verbindt de kleine dorpjes met elkaar en het wordt steeds smaller en rustiger naarmate je verder het dal in gaat. Let op, na Noasca bevat de hoofdweg een tunnel van ruim 3 kilometer. Het prachtige weggetje eromheen was jarenlang onbegaanbaar, maar is in 2019 voorzien van een nieuwe laag asfalt vanwege de Girodoorkomst (bekijk de samenvatting van 2:00-3:30).
Het plaatsje Ceresole Reale is de laatste stuiptrekking van de bewoonde wereld. Vanaf hier is het nog 15 kilometer naar de top. Zwoegend tegen variabele percentages biedt het natuurgebied rondom de Gran Paradiso een omgeving die zijn weerga niet kent. Hier is niet meer dan rotsen, watervallen en uitzicht op de eeuwige sneeuw. Na de twee meren, Lago Serrù en Lago Agnel, leg je de laatste 4 kilometer af in eindeloze eenzaamheid. De Nivolet is waarschijnlijk geen klim die je meer dan eens zal doen. Haal er alles uit, deze parel moet je gewoon eens in je leven gedaan hebben.
In 2019 maakte deze klim zijn debuut in de Giro als slotklim van de 13e etappe. Omdat de weg dus doodloopt en de col een beschermd natuurgebied is werd de finishlijn getrokken bij het Lago Serru (2275 m). Zakarin won daar. Bekijk hieronder de samenvatting.
Geen
Klik op de afbeelding om de route te downloaden.
10 | Colle del Nivolet | Italië | 2632 |
11 |
Grossglockner Hochalpenstrasse |
Oostenrijk | 2571 |
12 | Timmelsjoch / Passo Rombo |
Oostenrijk Italië |
2509 |
13 | Pass Umbrail | Zwitserland Italië |
2503 |
14 | Colle
delle Fauniera / Colle dei Morti |
Italië | 2481 |
15 | Nufenenpass / Passo della Novena |
Zwitserland | 2477 |
16 | Col
du Grand-Saint-Bernard / Colle del Gran San Bernardo |
Zwitserland Italië |
2473 |
17 | Furkapass | Zwitserland | 2436 |
18 | Roque de los Muchachos | Spanje | 2426 |
19 | Hochwurtenspeicher | Oostenrijk | 2421 |
20 | Col du Granon | Frankrijk | 2413 |
Foto 2 (Michiel van Lonkhuizen - CyclingCols): Terugblik op het dal
Foto 3 (Michiel van Lonkhuizen - CyclingCols): Zicht op het Lago Agnel en de laatste kilometers
Foto 4 (Michiel van Lonkhuizen - CyclingCols): Het allerlaatste stukje
Foto 5 (Adobe Stock): Zicht op het Lago Serrù en het Lago Agnel (voorgrond)
Foto 6 (Wikimedia Commons - Awd): De col
Foto 7 (Google Maps): Helaas een doodlopende weg