In de Top-20 van hoogste beklimmingen van Europa kan er maar één de meest legendarische zijn. En dat is met afstand de Col du Galibier. Maar liefst zestig keer kwam de Tour voorbij en zelfs de Giro kende hier een aankomst. Staat de Galibier niet op je erelijst? Dan heb je nog wat te doen.
Land: | Frankrijk |
Hoogte: | 2642 meter |
Ligging
De Col du Galibier is de verbinding tussen de departementen Savoie en Hautes-Alpes. De col is van drie kanten te beklimmen, maar alleen via een andere col.
Les Trois Vallées is het grootste skigebied ter wereld en dé grote trekpleister van de Savoie. Ook als fietsgebied ontwikkelt het zich. In 2019 is een nieuwe col geopend: de Col de la Loze; enkel toegankelijk voor fietsers. Naast de Galibier vind je in de Savoie veel bekende cols zoals de Col du Glandon, Col de la Croix de Fer, Col de la Madeleine, Col de l'Iseran en de Cormet de Roselend.
In de Hautes-Alpes bevindt zich het Parc national des Écrins. Dit is na het Mont Blancgebied het hoogste gebergte van Frankrijk. Ook dit departement herbergt bekende cols zoals de Col d'Izoard, Col Agnel, Col du Lautaret en de Col de Vars.
De noordkant
De beroemdste en veruit de mooiste klim is vanuit Saint-Michel de Maurienne via de Col du Télégraphe. De Télégraphe is 12 kilometer lang en lekker regelmatig. Hij nodigt uit om een tandje bij te zetten, maar dat is ten zeerste af te raden. De afdaling is te kort om te herstellen en in Valloire begint de eigenlijke Galibierklim. Het gebied is ruig en uitzicht adembenemend. De laatste 8 kilometer vanaf Plan Lachat zijn moordend. De hoogte en afstand hakken erin en het stijgingspercentage komt nauwelijks nog onder de 10%. De deelnemers van de Marmotte moeten hier tot het uiterste gaan.
De zuidoostkant
De col is ook te bereiken vanuit Briançon via de Col du Lautaret. Deze kant is minder interessant dan de noordkant. Tot de Col du Lautaret is het vrijwel nergens steil. De lange rechte stukken over de doorgaande weg maken het vooral mentaal zwaar. Eigenlijk zijn alleen de laatste 9 kilometer vanaf de Lautaret echt mooi. Hier is het ook steiler. Vlak onder de top staat het monument voor Henri Desgrange, oprichter van de Tour de France.
De zuidwestkant
Ook de zuidwestkant vanuit Le Clapier loopt via de Col du Lautaret. Vanuit Bourg d'Oisans en Alpe d'Huez is de Galibier via deze route goed bereikbaar. Reken wel op een klim van bijna 43 kilometer. In de Marmotte is dit een welverdiende afdaling. De klim kan druk zijn en er zijn enkele donkere tunnels. Het uitzicht is bij vlagen echt prachtig. Vanuit La Grave steekt La Meije majestueus boven alle andere bergtoppen uit. Maar ook van deze kant geldt dat het mooiste deel na de Lautaret komt. De Galibier is een absolute must-do; als je kan kiezen neem dan vooral de noordkant.
Wacht niet met boeken. Bij veel accomodaties kun je gratis annuleren.
Een beroemdere klim dan de Galibier is nauwelijks denkbaar. Zestig keer kwam de Tour de France hier langs. Zelfs de Giro plande er een finish (2013). Daarnaast is de Galibier natuurlijk bekend als killerklim van de Marmotte.
De historie is eindeloos. Bahamontes zou in 1954 als eerste boven zijn gekomen, waarna hij doodleuk afstapte om een ijsje te eten. Dat het werkelijke verhaal veel minder spectaculair is vergeten we maar. Joop Zoetemelk stelde hier zijn Tourzege veilig na een duizelingwekkende afdaling. In 1996 werd de passage van de Galibier geschrapt wegens hevige sneeuw. En helse taferelen in 1998 toen Pantani toesloeg in beestenweer en Jan Ullrich bibberend achterliet. Het leverde adembenemende beelden op:
Doorkomst van de Marmotte 2012
Je kunt de Galibier van drie kanten op, maar wat is er mooier dan de legendarische Marmotton te rijden? Een van de mooiste rondjes van de Alpen. Dit rondje gaat over de Glandon of Croix de Fer, gevolgd door de combinatie Telegraph/Galibier. Wij kiezen voor de Croix de Fer, omdat je dan minder lang door het saaie Mauriennedal hoeft te fietsen. Le Bourg d'Oisans is de bekendste startplaats. Elke andere plaats is trouwens ook prima; evenals de ronde in tegengestelde richting rijden. Maarten Alfrink van La Douce Montagne reed hier tussen de sneeuwmuren, lees zijn verhaal.
Klik op de afbeelding om de route te downloaden.
9 | Col du Galibier | Frankrijk | 2642 |
10 | Colle del Nivolet | Italië | 2632 |
11 | Grossglockner Hochalpenstrasse |
Oostenrijk | 2571 |
12 | Timmelsjoch / Passo Rombo |
Oostenrijk / Italië |
2509 |
13 | Pass Umbrail | Zwitserland / Italië |
2503 |
14 | Colle delle Fauniera / Colle dei Morti |
Italië | 2481 |
15 | Nufenenpass / Passo della Novena |
Zwitserland | 2477 |
16 | Col du Grand-Saint-Bernard / Colle del Gran San Bernardo |
Zwitserland / Italië |
2473 |
17 | Furkapass | Zwitserland | 2436 |
18 | Roque de los Muchachos | Spanje | 2426 |
19 | Hochwurtenspeicher | Oostenrijk | 2421 |
20 | Col du Granon | Frankrijk | 2413 |
Noordkant, laatste kilometer voor het zware slot
Noordkant, de begin van de laatste 8 steile kilometers
Noordkant, blik op de laatste kilometers
Noordkant, nog 2 kilometer tot de top
Noordkant, blik terug vanaf de col
Maarten van La Douce Montagne tussen de sneeuwmuren, eind mei (Maarten Alfrink)
Zuidkant, zicht op het monument van Henri Desgranges (Michiel van Lonkhuizen - CyclingCols)
Zuidkant, tunnelingang en de laatste kilometer (Michiel van Lonkhuizen - CyclingCols)
De laatste haarspeldbochten van de zuidkant (Michiel van Lonkhuizen - CyclingCols)