Een Zwitserlandweek kan niet compleet zijn zonder een uitstapje naar de Zwitserse keuken. Wat is nu een typisch Zwitsers gerecht om energie bij te tanken tijdens een fietstocht of om te recupereren na tocht? Jean-Marie Henkaerts woont al het grootste deel van zijn leven in Zwitserland en deelt graag zijn beste tips. Daarnaast heeft onze chefkok Ronald Brugmans een heerlijk licht gerecht voor je.

Zwitserland grenst natuurlijk aan Italië en is voor een deel ook Italiaanstalig. De invloed van Italië is dus heel sterk. Vele fietsers verkiezen dan ook voor pasta en pizza na een lange fietstocht, met bijvoorbeeld een van de vele lokale biertjes of het speciale fietsbier van Velosophe. Daar is natuurlijk niks mis mee, maar het is niet typisch Zwitsers.

Rösti

Mijn favoriete Zwitserse gerecht tijdens of na een lange tocht is ongetwijfeld rösti (of roesti) met een gebakken ei, en liefst met wat lekkere groenten erbij. Rösti zijn stukjes aardappel die gebakken worden tot een pannenkoek. Het is de Zwitserse versie van een Spaanse tortilla. De aardappelen zorgen voor de nodige koolhydraten en het ei zorgt voor de proteïnen. Een bekende versie van de rösti is die van Bern (met stukjes spek) maar er bestaan talloze varianten zoals met champignons.

Het is heerlijk smaakvol en het verteert gemakkelijk (want glutenvrij), zodat je na de maaltijd nog goed verder kunt fietsen. Daar kun je dan een Rivella bij drinken, dat is een typisch Zwitserse limonade gebaseerd op melkserum.

Spätzli

Een ander typisch Zwitsers gerecht zijn spätzli (of spaetzli). Dat zijn een soort zachte 'knobbels' op basis van meel, melk, en eieren, die gekookt worden en dan gebakken in olie of boter voor extra smaak. Het kan gemaakt worden van speltmeel, zodat het weinig gluten bevat en goed verteerbaar is. Het kan eigenlijk met alles geserveerd worden, bijvoorbeeld met kaas, gebakken ui en appelmoes.

Kaas

Maar wie Zwitserland zegt, denkt natuurlijk aan kaas. En het gerecht dat bekend is tot ver buiten de Zwitserse grenzen is natuurlijk kaasfondue. Het is vooral aan te raden in de herfst of in de winter. Je kan het natuurlijk op elk moment van het jaar eten maar persoonlijk ben ik geen fan van een fondue in de zomer. Een fondue vergt ook wel tijd om te verteren, dus het is best als je dit op het einde van een tocht eet, niet tijdens. Er wordt vaak witte wijn bij gedronken, maar een sportievere versie is gewoon thee, of zelfs water. Het is een mythe dat je geen water bij een kaasfondue kan drinken, omdat de kaas dan moeilijk te verteren zou zijn.

Alpenpasta

Zoals gezegd kent de Zwitserse keuken veel Italiaanse invloeden, dus is het niet verwonderlijk dat de Zwitsers een eigen versie van de Italiaanse pasta op het menu zetten. Het verhaal gaat dat er in het oorspronkelijke gerecht alleen ingrediënten in zouden zitten die in je tuin groeien. Je kunt je afvragen in hoeverre dat klopt. Aan koolhydraten in ieder geval geen gebrek, want naast pasta bevat het gerecht ook nog aardappels. Daarnaast spek, ui, room en natuurlijk een flink portie Zwitserse kaas. De calorieën gieren door je keel. Je mag blij zijn als je nog kan lopen als je hier een flink bord van opeet.

Het vernieuwde recept

Mijn collega MTB-beheerder en professioneel chefkok Ronald maakte voor jullie onderstaande, aangepaste recept. Lichter verteerbaar, dus geschikt voor tijdens of na het fietsen. Laat je ons weten hoe het smaakte?

Benodigdheden (voor 4 personen)

• 500 gram tagliatelle
• 2 courgettes
• 2 wortelen
• 2 aardappelen (kruimig)
• 4 dl (light) kookroom
• 2 dl witte wijn
• 4 tenen knoflook
• 2x 200 gram Emmentaler
• 1 witte ui
• olijfolie

Bereidingswijze

1. Snipper de ui en de knoflook bak dit met olijfolie op een laag vuurtje.
2. Schil de aardappel en snij deze in blokjes. Voeg de aardappel toe aan de ui en de knoflook.
3. Bak het geheel 5 minuten op laag vuur en laat het niet bruin worden. Blus af met de witte wijn.
4. Laat het mengsel tot de helft inkoken en voeg de room toe.
5. Laat zachtjes koken tot de aardappels gaar zijn, voeg eventueel wat water toe.
6. Snijd de helft van de Emmentaler in kleine blokjes en voeg deze toe aan de saus.
7. Verwarm de oven op 180 graden, snijd de rest van de Emmentaler in dunne plakken. Verhit de plakken circa 30 minuten op bakpapier in de oven.
8. Snijd de wortel in dunne plakken en snij het julienne (=in lange dunne reepjes). Doe hetzelfde met de courgette. Kook beide groentes kort apart in kokend water met zout, beetgaar. Spoel koud en bewaar op een zeef of vergiet.
9. Breng voor de tagliatelle water aan de kook met zout en kook beetgaar. Giet af en spoel koud.
10. Maak de saus glad met behulp van een staafmixer. Maak de tagliatelle aan met een deel van de saus.
11. Bak de spaghetti van wortel en courgette kort aan in olijfolie. 
12. Drapeer de tagliatelle in een rondje op een bord en voeg daaroverheen de spaghetti van wortel en courgette. Doe daaroverheen de saus en garneer met de krokantjes van Emmentaler.

Eet smakelijk!