Wie fietst, heeft brandstof nodig. Kom je zonder te zitten dan sta je geparkeerd: de welbekende hongerklop. Uit onderzoek blijkt dat heel veel fietsers niet goed weten wat ze moeten eten, hoeveel ze moeten eten en hoeveel ze verbranden tijdens het fietsen. Hier komt de app EatMyRide in het spel. De afgelopen weken testte ik deze applicatie van Nederlandse bodem uitgebreid.
Het startpunt van EatMyRide is de app voor de smartphone. Die kun je vinden in de App store (iOS) en Play Store (Android). Na het downloaden vul je een aantal gegevens in en je kunt meteen aan de slag. Alhoewel je met de app ook je dagelijkse voedingsinname kunt bijhouden, is de belangrijkste functionaliteit het maken van een voedingsplan voor een training of wedstrijd. Je kunt de app op meerdere manieren vertellen om wat voor rit het gaat. Zo kun je een route van Strava of Komoot pakken, een vooraf gemaakte workout van Trainingpeaks inladen of je vult zelf een aantal gegevens in. De app maakt op basis van gegevens zoals hoogtemeters, gemiddelde snelheid, intensiteit en gemiddeld vermogen of hartslag een inschatting van je energiebehoefte.
Afbeelding links: het begin van het maken van een plan. Rechts: voeding toevoegen.
Vervolgens vraagt EMR hoeveel koolhydraten per uur je wil innemen. De waarde hangt uiteraard sterk af van wat voor soort rit je gaat maken: voor een korte duurrit heb je nu eenmaal veel minder nodig dan voor een intensieve cyclo van 8 uur. De app doet op basis van jouw inschattingen zelf een voorstel voor de inname per uur. Als je wil kan dit aanpassen. Vroeger werd voor intensieve ritten 60 gram per uur als maximaal (en ideaal gezien). Inmiddels weten we dat 90 gram ook mogelijk is (mits in de juiste verhouding van 60 gr glucose / 30 gr fructose). Je kunt je lichaam zelfs zo trainen dat je tot 120 gram/uur kan. Maar let op: dit vereist oefening ("training the gut") en moet je zeker niet zo maar doen, want dan krijg je maagproblemen. In de app kun je uitgebreide artikelen lezen over de bijbehorende theorie. Dat is zeker te raden als je nog weinig van de materie weet.
De volgende stap is om eten en drinken aan dat plan toe voegen. Je begint met het vloeibare deel. De app rekent standaard 500 ml/vocht per uur maar houdt daarbij geen rekening met temperatuur en hoeveel je zweet. Het is de bedoeling dat je dit (indien nodig) zelf aanpast voordat je begint. Daarna voeg je toe wat je wil drinken. Vrijwel alle merken sportvoeding staan al in het systeem, staat jouw merk er niet in kun je dat handmatig toevoegen. Je kunt bovendien ook de hoeveelheid vloeistof en poeder aanpassen. Wil je geen sportdrank drinken kan je trouwens ook gewoon water selecteren.
De app geeft zelf aan wanneer je genoeg drinken hebt toegevoegd. Ook heel handig is dat je meteen feedback krijgt op de kwaliteit van de door jou gekozen voeding. Als je bijvoorbeeld hersteldrank toevoegt, krijg je de uitleg dat dit niet de beste keuze is voor deze rit. Na het toevoegen van het drinken, voeg je op dezelfde manier je eten toe. Leuk om te vermelden is dat er zeker niet alleen maar dure sportvoeding in de app staat. Ook zaken als Snelle Jelles en krentenbollen staan erin.
Als het eten is toegevoegd, maakt de app voor jou een voedingsplan (zie afbeelding). Ook krijg je feedback over de kwaliteit van je plan. Je kunt zien hoe je glycogeenvoorraad (de belangrijkste brandstoftank voor intensieve inspanningen) tijdens de rit zich zal ontwikkelen.
Links: het voedingsplan, rechts de feedback op het plan.
Wat mij vooral opviel is hoeveel je eigenlijk moet eten om aan je behoefte te voldoen. Een voor mij "standaard" duurrit van 80 km, 30 gem, 190W gemiddeld draai ik normaal af op 2-3 bidons water en 1 of 2 krentenbollen. Als je echter het advies van EatMyRide volgt zouden dat er maar liefst 5 moeten zijn (of minder als je ook sportdrank neemt). Neem ik een intensieve rit als voorbeeld is het verschil nog veel groter.
Als je nu een fietscomputer hebt van een ander merk dan Garmin houdt het hier op. Je zou het voedingsplan dan op een papiertje kunnen plakken op je stuurpen (zoals veel profs dat doen) of uit je hoofd leren. Heb je wél een Garmin dan kun je daar de EatMyRide IQ app voor gebruiken. Vanuit de EatMyRide smartphone-app stuur je het plan naar je Garmin. Via de Garmin Connect smartphone-app synct het plan automatisch met jouw Edge. Als je gaat rijden moet je het plan nog wel even inladen. Daarvoor ga je op de Edge naar het uitklapscherm, swipet vervolgens naar rechts totdat je de IQ app EatMyRide tegenkomt en vervolgens laad je het plan in. Het klinkt wat ingewikkeld en eerlijk gezegd: het kostte mij behoorlijk veel moeite om het aan de praat te krijgen. Dit ligt overigens meer aan Garmin dan aan EatMyRide.
Tijdens het fietsen krijg je d.m.v. een pop-up een seintje als je iets moet eten of als een bidon op zou moeten hebben. Veel simpeler wordt het niet. Helaas staat Garmin niet toe dat je in de pop-up ook meteen laat weten of het gelukt is of niet. Als je via het uitklapscherm weer naar de IQ app gaat, kan dit wel.
Links: de pop-up tijdens het fietsen. Rechts: via de IQ app kun je aangeven dat je gedaan hebt wat het plan voorschreef.
Er wordt overigens gewerkt aan een oplossing voor dit probleem. Overigens zal je misschien denken: een Garmin kan toch ook eet/drink alert genereren? Dat klopt, maar dit is veel minder uitgebreid dan EatMyRide.
EatMyRide snapt heel goed dat veel fietsers echt niet voor iedere huis-, tuin- en keukenrit een voedingsplan in elkaar gaan zetten. Soms weet je vooraf of helemaal niet hoe lang of hoe ver je gaat, of hoe intensief de rit gaat worden. Om die reden heeft men (wederom alleen voor Garmin fietscomputers) ook een zogenaamd dataveld gemaakt, zeg maar een extra pagina op je fietscomputer. Ook deze app haal je uit de IQ store. Via instellingen > fietsprofielen > dataschermen voeg je 'm toe aan als los scherm. Nu heb je tijdens het fietsen een "brandstofmeter" die eigenlijk bijna hetzelfde werkt als bij een auto. Je ziet tijdens het fietsen hoe de tank leegraakt. De app gebruikt je hartslag, VO2max of vermogen en daarnaast gewicht om te bepalen hoe snel dit gaat. Heb je wat gegeten of een bidon leeggedronken kun je dit op de fietscomputer aanklikken.
Afbeelding: links de "brandstofmeter", rechts het opvoeren van eten/drinken.
Hierbij is maar weinig keuze (500 ml bidon met sportdrank, reepje, enz.) maar dit in de praktijk juist handig. Heel leuk is dat de "brandstofmeter" ook laat zien hoeveel energie je verbrandt, net zoals de boordcomputer in de auto. Doe je bijvoorbeeld een rustig herstelritje gaat dat maar heel langzaam (20 gr/uur). Zet je even aan en doe je een blokje op 300W gaat het juist heel snel (100 gr/uur).
Het leek mij leuk om eens te testen of EMR mijn hongerklop goed kon voorspellen. Dus ben ik met alleen 2 bidons water gaan fietsen en kijken wat er gebeurde. In mijn geval was het opvallend hoe goed het klopte, op een bepaald moment verging ik van de honger en kon ik geen vermogen meer trappen en dat was precies wanneer de balk in het rood kwam.
EatMyRide is nog volop in ontwikkeling. Er wordt hard aan de weg getimmerd, de app staat niet voor niks regelmatig in de hitlijsten van de IQ store. Er wordt samengewerkt met een professionele WorldTour diëtist. Ook is Wilco Kelderman enthousiast gebruiker. Beide waren overigens recent te gast bij de podcast In het Wiel, de aflevering is hier terug te luisteren. Tijdens mijn testperiode heb ik regelmatig contact gehad met de ontwikkelaars. Al mijn vragen werden duidelijk beantwoord. Vrijwel elke week kwam er wel weer een nieuwe versie online en werden er bugs gefixt. Dat is mooi om te zien.
EatMyRide is (als je wil) gratis te gebruiken, al mis je dan natuurlijk wel bepaalde functionaliteit. Hier kun je precies zien wat de verschillen zijn met de betaalde varianten.
EatMyRide is een veelbelovende applicatie, die duidelijk voorziet in een behoefte. Persoonlijk zien wij nog de meeste meerwaarde in de "brandstofmeter". Die werkt simpel en intuïtief en er hoeft vooraf nauwelijks iets aan ingesteld te worden. Het maken van een voedingsplan is zeker nuttig, maar vooral interessant voor wedstrijdrenners of renners die meer inzicht willen krijgen in hun energiebehoefte. Heb je dit eenmaal in de vingers, zul je het waarschijnlijk zelf op gevoel gaan doen.
Tegelijk zijn er ook nog genoeg punten waarop de app verbeterd kan worden. Het grootste nadeel is dat er nog geen app is voor Wahoo fietscomputers. Dat ligt overigens niet aan EMR maar aan Wahoo. De contacten zijn gelegd, maar er is nog lang geen witte rook.
Een ander nadeel is dat de app door het wetenschappelijke karakter soms nogal veelomvattend is. Daardoor raak je soms het overzicht wat kwijt. De app mist een beetje van het "less is more" principe. Dat blijkt ook wel uit deze review: er zijn nog talloze extra mogelijkheden maar er was simpelweg geen ruimte om alles te bespreken.
Ook het gebruikersgemak kan hier en daar nog een stapje beter. Maar als we zien hoe hard eraan de app gewerkt wordt, lijkt dat een kwestie van tijd.
|
|
|
|
|
