Al jaren ben ik vaste klant op Mallorca en de Canarische eilanden, maar nog nooit bezocht ik Cyprus. Toen het toerismebureau van de Cypriotische regio Limassol mij uitnodigde om eens langs te komen, hoefde ik daar niet lang over na te denken.
Bij mijn zoektocht vooraf kwam ik maar weinig bruikbare informatie tegen over het fietsen op Cyprus. Onbekend maakt onbemind? In onze kalender zag ik dat er diverse fietsevenementen georganiseerd worden, waaronder drie granfondo’s.
Foto: de stad Limassol, tussen de zee en de bergen.
De reis naar Cyprus is tamelijk simpel: veel andere opties dan vliegen zijn er niet. Dat kan rechtstreeks vanaf verschillende luchthavens in Europa. Cyprus kent twee grote vliegvelden, waarvan het kleinere, Paphos, mijn voorkeur heeft. Cyprus is overigens onderdeel van de EU maar niet van Schengen; je paspoort wordt dus netjes gecontroleerd.
De vier uur durende vlucht stelt me in staat me te verdiepen in de geschiedenis van het eiland. Die mag je gerust veelbewogen noemen. Doordat Cyprus ligt op een kruispunt van continenten en vaarroutes, hebben tal van volkeren zich door de jaren heen met het eiland bemoeid. De Oude Grieken bijvoorbeeld, en later de Romeinen, Byzantijnen, Ottomanen (en later de Turken) maar ook de Fransen en uiteraard de Engelsen.
Foto: strandliefhebbers kunnen hun hart ophalen op Cyprus.
In 1960 werd Cyprus onafhankelijk alhoewel de Britten nog altijd een legerbasis op eigen grondgebied bezitten op het eiland. In 1963 brak een conflict uit dat in 1974 uitmondde in een bezetting van het noordelijke deel van het eiland. Dit noordelijke deel riep een eigen staat uit die slechts door één land wordt erkend: Turkije. Griekse Cyprioten zien het noorden nog altijd als bezet gebied. Het is een unieke situatie in Europa.
Anno 2023 is de situatie stabiel. Je kunt de grens oversteken, als je wil kan dat ook fietsend. Ik heb dit zelf niet gedaan, omdat mijn trip zich afspeelde in de regio Limassol, in het zuidwesten van het eiland.
Eenmaal aangekomen valt meteen op dat links gereden wordt; een erfenis uit het Britse tijdperk. Dat is even wennen, maar dat gaat snel. Mijn eerste rit maak ik in de bergen met Mike van het Activate Cyprus (tour en events), de grote man achter onder meer de Cyprus Gran Fondo, een UCI wedstrijd. Bij Activate Cyprus kun je overigens terecht voor huurfietsen.
Foto: met Mike van Activate Cyprus.
In deze rit van zo’n 55 kilometer komen we welgeteld acht auto’s tegen en geen andere fietsers. De rust in de bergen is onbeschrijfelijk en de wegen zijn in perfecte staat, óók de kleinere wegen! Het klimmen hier is redelijk geleidelijk. De percentages zijn over het algemeen vrij mild. Maar vergis je niet, je verzamelt toch flink wat hoogtemeters. Mike neemt uitgebreid de tijd om me van alles te leren over het eiland. Hij weet mij te vertellen dat er ook voor ook de gravelbike en MTB ontelbaar veel mogelijkheden zijn. Op Mike’s Komoot-kanaal vind je veel inspiratie.
Foto: fantastische gravel- en MTB-mogelijkheden in een prachtig groen landschap.
Het landschap is werkelijk prachtig; alhoewel het al juni is, is het nog behoorlijk groen. Overal vind je fruitbomen en wijnranken. Een behoorlijk verschil met het dorre landschap van bijvoorbeeld Gran Canaria.
Op de tweede dag is er tijd voor wat sightseeing. Ik bezoek onder andere de oude haven en binnenstad van Limassol; zeker de moeite waard. In de middag bezoeken we diverse oudheden en maken we een autorit door de bergen.
Foto: de oude, compleet gerenoveerde haven van Limassol.
Foto: in de regio van Limassol vind je allerlei oudheden.
Een van de grote pluspunten van Cyprus is het geweldige eten. De Cypriotische keuken is een absolute aanrader voor wie van lekker en vers eten houdt. Je vindt er vooral mediterrane gerechten, met veel Griekse invloeden en natuurlijk veel vis. Zeker de moeite waard is de bekende halloumikaas: een smaakvolle, vrij harde zoutige kaas die lokaal wordt geproduceerd. En mocht je van wijn houden, het eiland is de oudste wijnproducent ter wereld.
Qua temperatuur is het in de bergen een ruime 20 graden, goed te doen dus. Aan de kust is de middagtemperatuur in dit seizoen ongeveer 30 graden. De beste maanden om te gaan zijn zonder meer maart, april en mei. Of natuurlijk in de herfst.
Op zaterdag en zondag ben ik door Mike uitgenodigd om mee te doen aan de tweedaagse rittenkoers 0-2000 Cycling Challenge. Het is een klein, maar zeer strak georganiseerd evenement.
Zoals de naam al doet vermoeden klim je vanaf zeeniveau naar het allerhoogste punt van het eiland, de Mount Olympus op precies 1952 meter. De eerste rit vertrekt vanuit Limassol. Na een geneutraliseerde start kan iedereen op zijn of haar eigen tempo omhoog rijden. Ik heb goede benen en geniet volop van deze prachtige route. De Russische en Oekraïense deelnemers rijden hier gebroederlijk naast elkaar omhoog, erg mooi om te zien.
Foto: in het Troodos National Park is het heel fijn fietsen. In de winter valt er soms sneeuw!
Heel eenvoudig is de etappe niet: in totaal kom ik boven met 70 kilometer en 2300 hoogtemeters. ’s Avonds slaap ik op de top, in Hotel Troodos op 1700 meter hoogte. Het hele hotel zit vol wielrenners, onder wie de gebroeders Zakarin, die op Cyprus wonen en nog steeds heel hard kunnen fietsen.
Op zondag is er een wat kortere rit. Omdat ik nog tijd genoeg heb, knoop ik er nog een lus achteraan door het Troodos National Park. Een schitterende, bosrijke omgeving met geweldige fietsmogelijkheden. In de winter kun je er zelfs skiën.
En dan zit mijn trip naar Cyprus er alweer op. De afdronk? Cyprus heeft mijn hart gestolen. Perfecte wegen, de rust, het uitstekende eten, bergachtige terrein, fijne weer en de vriendelijke mensen maken dit een geweldige locatie voor een weekje trainen. Al dan niet met je gezin natuurlijk. De regio Limassol is zonder meer een uitstekende uitvalsbasis, aangezien je zo in de bergen fietst maar toch aan de kust zit.
Cyprus: I will be back!