Gechickt: AnneMarie Pieterse

Met 10 mannen en 0 vrouwen voldoet het team van CycloWorld niet bepaald aan het vrouwenquotum van 30%. Niet dat we ons daar erg druk om maken, maar het vrouwenfietsen mag best eens wat meer gepromoot worden. Daarom onze nieuwe serie Gechickt, waarin we de vrouw op de fiets een podium willen geven. Vandaag trappen we af met AnneMarie Pieterse. Fietst alles wat los en vast zit en weet als geen ander werk en hobby te combineren.

Stel jezelf eens voor

Ik ben AnneMarie Pieterse, 38 jaar, getrouwd met Andre. We wonen in de stad Tiel midden in de mooie Betuwe, van waaruit we ook ons bedrijf Nekst IT (www.nekst-it.com) runnen. Naast wonen is Tiel qua fietsen ook een superlocatie, omdat je alle kanten op kunt. Tegen de wind in stoempen op de vele rivierdijken, over de weg of door het bos crossen op de Utrechtse Heuvelrug, de Posbank of de lekkere klimmetjes rondom Nijmegen…. Het is allemaal te bereiken binnen fietsafstand. Alleen het strand ligt niet naast de deur, dat is het enige nadeel nu ik het strandracen heb ontdekt.

Wat fiets je allemaal en waar ligt je voorkeur?

Ik fiets op een racefiets, mountainbike en strandfiets. In de zomer voornamelijk op de weg en in de winter vooral op het strand en de mountainbike. Ik vind de afwisseling tussen deze drie disciplines geweldig, het maakt het trainen en de wedstrijden heel divers. Daarnaast zorgt de afwisseling ook voor effectieve trainingsprikkels en een continue leercurve.

Wanneer ben je begonnen met (fanatiek) fietsen?

Mijn eerste racefiets kocht ik ooit al op mijn zestiende. Toen was ik zeker niet fanatiek en daarna heb ik hem ook jaren in de schuur laten staan. Sinds een jaar of vier ben ik weer veel meer gaan fietsen en sinds ruim twee jaar onder professionele begeleiding. Door deze samenwerking met mijn trainer Wilma Franken (Cyclinglab) heb ik serieuze stappen kunnen zetten en een hele nieuwe manier van trainen ontdekt. Doelgericht, doordacht en volgens een plan dat we elke maand samen afstemmen. Met nog meer plezier en met resultaten waar ik blij van word.

Doe je nog andere sporten naast het fietsen of heb je die gedaan?

Poweryoga, krachttraining, golfen en in een ver verleden heb ik veel gezwommen.

Wat is/zijn je mooiste prestatie(s) in het fietsen?

Hetzelfde geldt voor het strandracen. Dat was ook een totaal nieuwe discipline voor me. In het begin was het best spannend, maar ik ben er vervolgens heel snel ‘verslaafd’ aan geraakt. Strandracen is overigens echt fantastisch. De golven naast je. De wind waar je tegenin moet beuken of die je vleugels geeft. De harde stukken strand waar je snelheid kan maken. De technische, mulle stukken zand waar je maximaal vermogen moet leveren en nog beter leert sturen. En waar je tegelijkertijd juist niet moet sturen en je fiets het werk moet laten doen. De conditie van het strand die elke dag anders is, de natuur om je heen, de mooie mensen die je tegenkomt enz.

Ik vind het fantastisch om doelen te stellen samen met mijn matties van het Nekst IT Cycling Team. Zo hebben we bijv. een aantal keren de Marmotte gereden. Tijdens de dag zelf fietst ieder voor zich, maar in de voorbereiding ernaartoe motiveren, stimuleren en helpen we elkaar. Zo maken we elkaar beter. Prestaties leveren met elkaar dus. De verbinding die fietsen voor mij brengt is zonder twijfel een van de allermooiste aspecten van de sport.

Hoeveel kilometer rij je ongeveer per jaar?

13.000 km/jaar.

Wat vind je ervan om als vrouw mee te doen in cyclo’s of toertochten waar 80-90% van de deelnemers een man is?

Ik vind het tof om te fietsen met mensen die dezelfde passie c.q. interesses hebben. Dat levert altijd weer mooie gesprekken en ontmoetingen op. Of die mensen vervolgens mannen of vrouwen zijn vind ik niet relevant.

Hoe kijkt je omgeving aan tegen jouw fietsactiviteiten?

Voor zover ik weet positief. Wat ik de laatste jaren ook merk is dat de combinatie van business en fietsen steeds serieuzer en populairder wordt. Zo ontstaan er steeds meer zakelijke fietsnetwerken en initiatieven (bijv. Bizzy Wheels, Cima Coppi etc.). Ik ervaar persoonlijk ook vaak in zakelijke contacten dat fietsen verbinding brengt. Daarom gaan wij in 2020 ook voor de derde keer het Nekst IT Cycling Event organiseren. Een middag waarin we samen met onze partners/klanten op een niet alledaagse locatie gaan fietsen. Onder begeleiding van kundige trainers breiden we onze fietsskills uit en BBQ’en en borrelen met elkaar. Het is elk jaar weer fantastisch om te zien hoe laagdrempelig contact leggen tijdens zo’n middag wordt, waardoor we daadwerkelijk samen kunnen bouwen. Met als resultaat dat we meer voor ons gezamenlijke netwerk en klanten kunnen betekenen.

Wat kunnen organisaties van fietsevenementen (cyclo’s, toertochten, wedstrijden etc.) verbeteren om het aantrekkelijker te maken voor vrouwen?

Deze vraagt wekt de indruk dat vrouwen dit soort evenementen niet aantrekkelijk zouden vinden. Persoonlijk herken ik dit niet. Ik denk dat elke organisatie altijd scherp moet zijn op hoe ze het betreffende evenement voor alle mogelijke deelnemers aantrekkelijk kunnen maken nu en aantrekkelijk kunnen houden voor de toekomst.

De fietsvrouwen die ik ken zijn stuk voor stuk superfanatiek. Herken je dat?

Hmmmm.... nou niet per se eigenlijk. Ik ken vanuit het wedstrijdcircuit uiteraard zeker genoeg fanatieke vrouwen, maar dat is een vrije kleine groep. In de toertochten zie ik vooral meer ontspannen vrouwen die genieten van het fietsen en de tocht, maar geen fanatieke trainingsschema’s en ambities hebben.

Iedereen zou de kans moeten hebben om te sporten, omdat je er blij en fit van wordt! Er zijn meer sporten dan alleen fietsen die dat resultaat kunnen brengen natuurlijk. Voor mij persoonlijk is fietsen zo ongeveer ‘van levensbelang’. Ik heb het nodig om ook mentaal fit te kunnen blijven naast alle bezigheden die een eigen bedrijf 24/7 met zich meebrengt. Het is ook geweldig om te kunnen constateren dat je beter wordt, meer conditie krijgt, sterker en tactischer wordt enz. En dat je daarmee weer andere mensen om je heen kan inspireren en motiveren om het fietsen überhaupt of serieuzer op te pakken.

Daarnaast staat fietsen voor mij gelijk aan vrijheid. Ik kan op elk kruispunt weer kiezen waar ik heen ga en kom op weggetjes en plaatsen waar ik anders nooit zou komen. Dat kan bijv. het vinden van een tot dan toe nooit gereden weg vlakbij huis zijn, een stuk strand waar ik alleen ben met de meeuwen, de wind en de zon of het ontdekken van de meest mooie bergen in een buitenland. Vrijheid, avontuur, fysiek en mentaal fit zijn… wie wil dat nou niet?

Ja, dat is een lastige vraag eigenlijk. Mijn huidige racefiets (Canyon) is (qua marketing) een damesmodel. Die heb ik gekocht, omdat uit de gegevens van mijn bikefit bleek dat deze fiets de perfecte geometrie voor mij had. Dit is dus heel persoonlijk. Daarom ben ik ook voorstander van een goede bikefit, zodat je een fiets koopt die bij je past. Hiermee verminder je het risico op blessures en vergroot je de kans op maximaal fietsplezier sterk. Ik betwijfel of er echt een specifieke vrouwengeometrie bestaat, ieder lichaam is anders. Dus doe een bikefit (meten is weten) en kies de fiets die bij je past.

Het vrouwenwielrennen wordt nog steeds niet serieus genomen. La Course is slechts één dag, de budgetten zijn laag en de wedstrijden zijn nauwelijks op tv. Wat vind je daarvan? En hoe kan dit verder geholpen worden?

Dat het vrouwenwielrennen niet serieus genomen wordt is wellicht een wat ongenuanceerde stelling. Daarnaast is het vrij zinloos om je te focussen op zaken waar je geen invloed op hebt. De beste vraag dichtbij huis is wellicht wat de KNWU in Nederland voor het vrouwenwielrennen doet. Er zijn weinig koersen, weinig licentiehouders, amper instroom, geen instapniveaus en de verhouding tussen licentiekosten en het aanbod is scheef.

De focus in dit soort discussies ligt mijns inziens teveel op de (hele kleine groep) profs, terwijl het daar juist relatief goed geregeld is (t.o.v. de mannen en de basis). Er zijn misschien eerder te veel dan te weinig koersdagen. Het probleem ontstaat aan de basis waar de KNWU (o.a. qua instroom en begeleiding) vanuit hun rol met visie en strategie (meer) zou moeten bijdragen aan de ontwikkeling van vrouwenwielrennen.

Wat zou je zelf nog willen bereiken in het fietsen?

Doorgaan zoals ik nu bezig ben. Mezelf blijven ontwikkelen en grenzen verleggen. Nieuwe uitdagingen en avonturen aan blijven gaan zoals bijv. in seizoen 2020 het NK Beachrace in Renesse rijden en koersen met een nieuw team (zie volgende vraag). Daarnaast staan o.a. Alpe d'Huzes en The Ride Pyrenees op de planning. En daar kan nog van alles bijkomen...

Komend jaar ga je in een wielerploeg wedstrijden rijden. Welke verwachtingen heb je daarvan?

Ja dat klopt, je hebt het over het Elite/Beloften team van JvR de Batauwers in Tiel. Ik heb er superveel zin in om volgend jaar met deze club te gaan rijden. Weet zeker dat we veel van elkaar gaan leren, mooie wedstrijden gaan rijden met hopelijk ook mooie uitslagen… en ook veel plezier met elkaar gaan hebben.

Welke vraag is er niet gesteld? En beantwoord hem meteen maar even...

Volg AnneMarie op