Terug van weggeweest! Onze rubriek Gechickt, waarin we fietsvrouwen centraal zetten. Nee, geen Marianne Vos, Chantal Blaak of Demi Vollering. We hebben het over gewone maar natuurlijk bijzondere fietsers, zoals jij en ik. Wat drijft hen? Wat motiveert ze? Wat doen ze allemaal op de fiets? Vandaag: Larissa Drysdale. Een vrouw die eruit ziet als een kleine sprintster, maar dat totaal niet is.

Foto: © Harry van 't Veld

Even voorstellen

"Larissa Drysdale,ik ben 50 jaar, en woon nu zo’n 20 jaar in Heerenveen." En als redactie willen we hier toch wel even aan toevoegen dat Larissa dit jaar haar wereldtitel tijdrijden bij het UCI WK Granfondo geprolongeerd heeft.

Wat doe je in het dagelijks leven?

"Hoewel ik opgeleid ben als hydro-ecoloog werk ik al mijn hele werkzame leven als softwareontwikkelaar. Eerst in de GIS wereld bij ESRI in Rotterdam. Na een aantal jaar veranderde mijn standplaats in Zwolle, omdat ik mijn huidige man tegenkwam. Hij woonde in Heerenveen en voor mij was het al snel duidelijk: ik kom die kant wel op. Momenteel werk ik in Gorredijk voor ZiuZ, een bedrijf dat het belangrijk vindt om maatschappelijk relevante problemen op te lossen. Dat is een waarde die ik erg belangrijk vind en waar ik als ontwikkelaar graag mijn steentje aan bijdraag."

Welke type fiets(en)rijd je?

"Op welk type fiets rijd je niet kun je beter vragen (lacht). Momenteel rij ik veel op mijn racefiets en tijdritfiets. Maar daarnaast stap ik, zeker in het herfst en winterseizoen, vaak op de crosser of ATB. De laatste jaren heb ik in de winter ook regelmatig in Alkmaar op de baan getraind, vooral gericht op de 3 km achtervolging. Ik blink er niet in uit maar vind het wel geweldig (als zo’n rit achter de rug is dan..). Helaas staat deze fiets door corona en andere omstandigheden al een tijd op zolder. Ook is er nog een vakantiefiets. Die wordt momenteel meestal voor korte ritjes gebruikt en woon-werk verkeer. Maar met deze fiets heb ik samen met mijn man een paar mooie lange trips gemaakt, bijvoorbeeld de Coast-to-Coast route in de VS."

Welke is meest favoriet?

Alle fietsen zijn me even lief, omdat je op ieder weer een heel andere wereld in stapt en het fietsen op een heel andere manier kunt beleven. Maar tijdrijden is wel echt mijn specialisme. Dus ik ben erg vaak op mijn tijdritfiets te vinden. Het helpt uiteraard dat het tijdrijden mij goed af gaat, maar ik vind het los daarvan een erg mooie discipline in het wielrennen. Zowel individueel, met zijn tweeën (koppeltijdrit) en met een team (een ploegentijdrit). Eén van de mooie dingen van het tijdrijden vind ik de zoektocht naar hoe je een wedstrijd zo snel mogelijk kunt rijden. Dat zit hem niet allen in het gevecht met je zelf, maar ook in zoeken naar de meest aerodynamische houding en setup, bochtentechniek, parcourskennis, het hele pakketje."

Hoeveel zit je ongeveer op de fiets?

"Ik fiets ongeveer 18.000 km per jaar."

Waaraan kunnen we jou herkennen op de fiets?

"Dat kleine renstertje die er uit ziet als een sprintster maar dat absoluut niet is."

Met wie fiets je graag?

"Het meeste fiets ik samen met mijn man, Bertijn. Door het fietsen hebben we elkaar ooit ontmoet onderaan de Alpe d’Huez. We zijn beiden gek van de fiets. Dus van samen trainen en mooie tochten, evenementen, wedstrijden (tijdrit of cyclos) rijden genieten we volop."

Welke cyclo/tocht zou iedereen een keer gereden moeten hebben?

"Er zijn er meerdere, maar het mooiste zijn wat mij betreft de kleinere cyclo's en evenementen. Voor cyclorijders is de Giro Sardegna een evenement waar ik echt van kan genieten. Dat is een zesdaagse op Sardinië. Het zijn altijd vier ritten in lijn, een tijdrit en een ploegentijdrit. Die laatste kan je met een eigen team rijden, maar meestal doe je dat met een gelegenheidsteam dat je ter plekke samenstelt. Het is een waar Italiaans wielerfeest, ieder jaar weer op een ander deel van het eiland. We hebben er al heel wat vrienden aan over gehouden."

"Voor tijdrijders is de DuoNormand in Marigny-le-Lozon echt een mooie beleving. Een koppeltijdrit over meer dan 50 kilometer over geaccidenteerd terrein en nagenoeg afgesloten parcours. Er starten meestal ongeveer 400 koppels. Eerst de amateurs in allerlei categorieën mannen, vrouwen en mix-koppels en als laatste de profs. Het parcours is een mooie uitdaging en je kunt je vergapen aan allerlei mooie tijdritfietsen waar velen op rondrijden."

Foto: Larissa op weg naar de Wereldtitel tijdrijden in Trento. © UCI

Wat is je mooiste fietservaring/resultaat/herinnering?

"Ook dat zijn er velen en moeilijk om uit te kiezen. Toen mijn man en ik nog geen stel waren hebben we de Coast-to-Coast route in de VS gereden. Een kleine drie maanden trekken met de fiets. Dat was een geweldige ervaring waar we nog heel veel mooi herinneringen aan hebben door wat we allemaal beleefd hebben. En de tocht heeft er mede voor gezorgd dat we nu nog steeds bij elkaar zijn. Dan is er nog de VikingTour. Dat was een meerdaagse die behoorlijk uitdagend was. Pittig wat klimmen betreft en ook qua weer. We reden echt een ronde en sliepen in sporthallen en schoolklassen. Er werd door plaatselijke vrijwilligers gekookt. Door de ontberingen groeide de groep heel ernaar elkaar toe. Na de finish was iedereen blij voor elkaar omdat je de finish gehaald had."

"Wat overwinningen betreft staan er twee aan de top. Ten eerste de overwinning in de DuoNormand samen met mijn man. Na 50 kilometer hard afzien waren we al zeer tevreden over hoe snel we op dit parcours, met een vlakke eerste helft en zeer heuvelachtige tweede helft, gereden hadden. Bertijns vader was mee en hij was degene die ons het nieuws van de overwinning wist te vertellen. We waren daarna zo uitgelaten en vol ongeloof, dat was onbeschrijfelijk. Een echte teamprestatie was het en dat geeft dat extra randje."

"En tot slot de eerste keer dat ik wereldkampioen tijdrijden bij de masters wist te worden in Albi. Alle voorbereidingen en training die daar in is gaan zitten, ook in de week voor de feitelijke wedstrijd. En dan na de rit de spanning die door je lijf gaat als de andere deelnemers binnen komen en steeds niet aan jouw tijd blijken te komen."

Wat staat er bovenaan je bucket list?

"Rondje Noordzee, samen met Bertijn, met daarin een overtocht per boot van Bergen (Noorwegen) - Orkney’s."

Een dagje in de huid van welke fietser?

"Mathieu van der Poel! Omdat hij zo’n alleskunner is, zo attractief koerst en ook om het plezier wat hij heeft. En dan die fietsbeheersing, dat zou ik wel eens willen voelen!"

Je droomfiets?

"Niet een specifieke fiets, maar ik hou van snelle, lichte fietsen met een kek kleurtje of grappige details. Daarom zit ik er ook zwaar over te denken om mijn Tarmac te laten overspuiten, want die is gewoon saai zwart..."

Wat is het beste advies dat je ooit gekregen hebt?

"Carpe diem! Het zou eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn, maar soms word je ergens mee geconfronteerd en kom je er nogmaals achter hoe belangrijk dit is."

Welke vraag hoopte je te krijgen, heb je niet gekregen en ga je nu dus zelf stellen en beantwoorden?

Waarom rijd jij als tijdrijder ook cyclosportieven? En vind je dat eigenlijk wel leuk?

"Ik ben inderdaad geen ‘echte’ cyclorijder. Maar ik vind ze wel heel leuk om ze te rijden. Vooral de korte krachtige cyclo’s of de meerdaagsen met een tijdrit er in. Gewoon omdat het leuk is om te doen, maar daarnaast ook omdat het een goede training voor het tijdrijden is. Je doet er snelheid op in het peloton, wordt er sterk van en je traint je ausdauer."