Op 26 november 2022 organiseerde Wielervereniging Soest voor de zevende keer de Gooische Strade Bianche (GSB), een zeer gevarieerde graveltocht door de schitterende Gooise natuur. De route voert door de heidevelden en bossen van Soest, Hilversum, Bussum, Huizen, Blaricum, Laren en langs het Gooimeer. Werd de editie van 2021 verreden in barre weersomstandigheden, dit jaar was het perfect weer. Voor mij was het de derde keer dat ik de GSB reed, en weer wist de routebouwer mij te verrassen met een nieuw parcours.
Bij aankomst in Soest worden de deelnemers door verkeersregelaars naar een parkeerplaats geleid omdat er bij het clubhuis geen parkeergelegenheid is. We fietsen naar de start, waar we onze fiets veilig (met een pols- en stuurbandje ter controle) kunnen neerzetten voor het clubhuis. Mijn fietsmaatjes van de Haagse wielervereniging Trias staan ons binnen al op te wachten met een kop koffie. We laten onze code scannen en krijgen in ruil daarvoor een stuurbordje en twee muntjes. Op weg naar mijn fiets kom ik CycloWorld-collega Eveline van der Hek tegen. Wel frappant: we zien elkaar hier voor het eerst in levenden lijve, maar herkennen elkaar meteen tussen de vele deelnemers. We zullen elkaar die dag nog twee keer tegenkomen.
Onze Triasgroep vertrekt met negen man, maar al snel wordt duidelijk dat niet iedereen hetzelfde tempo rijdt. Geen probleem, want de rustige groep had al besloten om de 60 km te doen, terwijl wij voor de 90 km gaan. Bij onze groep van vijf sluit onderweg nog een zesde man aan uit Harderwijk, die lekker doorrijdt en tussendoor foto’s maakt. De zon schijnt, de gravelpaden liggen er goed bij en we genieten van de mooie, afwisselende natuur. De route is in GPX beschikbaar en alleen van pijlen voorzien op plekken waar verwarring mogelijk is, dus we hoeven vrijwel niet om te keren vanwege een gemiste afslag. Halverwege de tocht is er een verzorgingspost in het bos waar we getrakteerd worden op krentenbollen, banaan en bouillon. Vooral die bouillon is weldadig voor de inwendige mens.
Tijdens het tweede deel van onze tocht worden we nog ingehaald door Niki Terpstra en friends (die onder leiding van Cees Bol vanuit Alkmaar zijn gestart voor een tocht van 185 km). Voor ons is 90 km lang genoeg: helemaal voldaan komen we rond 15:00 uur aan bij het clubhuis in Soest, waar we onthaald worden op een heerlijke (appel)pannenkoek met drankje naar keuze. We blijven nog even napraten in het clubhuis voordat we onze fiets afspuiten en de terugreis aanvaarden. Wat een topdag was het, hulde voor de perfecte organisatie en de mooie route!
De eerste fietsverzekering die voorziet in de behoefte van de fanatieke wielrenner, gravelrijder of MTB'er.
Een maand gratis op proef met code: CYCLOWORLD (geldig t/m 31-12-2022).
CycloWorld-redacteur Eveline van der Hek sprak na afloop met routebouwer Rembrandt Kruyt van RTV Tempo Soest.
‘Dit gebied is mijn achtertuin dus ik ken het behoorlijk goed. Zelf probeer ik elke keer als ik hier rijd nieuwe weggetjes en paden uit. De wegen die mooi en geschikt zijn, voeg ik toe aan de route die voor de novembereditie gemaakt wordt. In februari rijden we hem andersom, dezelfde route dus, maar het oogt toch heel anders. Bepaalde punten zal ik altijd opnemen omdat ze zo mooi of zelfs iconisch zijn. Dan moet je denken aan De Kuil en het pad bij de zendmast in Hilversum.'
‘We sturen ruim op tijd ons plan met de route naar alle landschapseigenaren. Soms vragen ze ons een bepaald pad te schrappen, wat we dan uiteraard doen. We hebben nog nooit problemen gehad om de vergunningen te krijgen. Kijk, we kiezen bewust voor een bepaalde opzet met niet te veel deelnemers. We zijn door corona van 500 naar 250 deelnemers gegaan en dit jaar hebben we dat weer iets laten groeien naar tussen de 300 en 400 deelnemers. Daarnaast nemen we alleen paden in de route op waar je mag fietsen dus geen olifantenpaadjes door de heide of iets dergelijks.’
'Persoonlijk heb ik daar wel wat moeite mee. Wij zijn een kleine club en hebben zo onze grenzen als het gaat om kosten en vrijwilligers. Maar daarmee kunnen we wel al meerdere jaren een prachtige toertocht aanbieden rondom onze thuisbasis. Een commerciële partij heeft denk ik minder verbondenheid met de streek en hoe meer tochten er komen, hoe groter de kans misschien wordt dat er wel een keer weerstand ontstaat in de omgeving. De NTFU heeft heel recent onderzoek gedaan naar gravelen in Nederland. Meer dan de helft van de respondenten heeft een voorkeur voor toertochten van verenigingen. Dat steunt ons wel, evenals het feit dat we vaak ruim van tevoren uitverkocht zijn. Wij gaan dus vrolijk door met de Gooische Strade Bianche!’