In deel 4 van onze serie over gravel bespreken we 5 mythes over het fietsen over onverharde paden, ofwel het 'gravel riden' zoals het vaak genoemd wordt. Houden ze stand of verwijzen we één voor één naar het rijk der fabelen?

1. Een gravelfiets is gewoon een crosser met een marketingsausje

Niet waar. Er zijn heel wat verschillen tussen een crosser en een gravelfiets. De belangrijkste: geometrie en ruimte voor banden. Een crosser heeft een agressieve, wendbare geometrie terwijl een gravelfiets veel meer op comfort is gebouwd. In een crossfiets passen normaal gezien banden tot een millimeter of 35 (logisch want een wedstrijdband mag maximaal 33 mm breed zijn). Op de meeste gravelfietsen passen banden tot zeker 45 mm, en vaak nog breder als je kleinere (650B) wielen gebruikt. Er zijn overigens nog meer verschillen, lees daarvoor ons eerdere artikel. 

2. Voor wie al een MTB en een wegfiets heeft, is er geen echte use case voor een gravelfiets

Deels waar. Het is zeker zo dat deze drie typen fiets enige overlap hebben. Alle paden/wegen die je met een gravelfiets kunt doen, kun je met een MTB ook doen. En de meeste schelpenpaadjes gaan ook best met een racefiets. Echter, een gravelfiets is van deze drie zonder twijfel de meest veelzijdige fiets. Op de weg lever je maar weinig in, maar toch kun je er ook onverhard mee kunt rijden. Bovendien is een gravelfiets ook geschikt voor bikepacking en langere afstanden. 

3. In Nederland zijn er amper mogelijkheden om te gravelfietsen

Niet waar. In Nederland zijn juist ontzettend veel mogelijkheden. Denk aan onverharde fietspaden, schelpenpaadjes, maar ook ruigere bospaden, paden door weilanden en gewone onverharde wegen. Ook MTB-routes zijn (met de juiste banden) mogelijk. In bijna alle provincies zijn legio mogelijkheden. Nieuwsgierig? Kijk eens op Gravelmap.

4. Aan het gravelwereldje kleeft een bijzonder imago

Deels waar. Als je de gravelscène een beetje gaat bestuderen, zou een enigszins bijzonder beeld kunnen ontstaan. Een beeld van gestylde (voornamelijk), slanke mannen met tatoeages, baarden, koerspetjes, baggy's. Maar in werkelijkheid rijdt Henk uit Houten ook gewoon op een gravelfiets. 

5. Een gravelfiets kan nooit je enige fiets zijn.

Niet waar. Het is de heilige graal van iedereen die graag weinig spullen bezit: one bike to rule them all. En laat een gravelfiets daar nu juist uitermate geschikt voor zijn. Je zult er dan wel minimaal twee wielsets bij moeten kopen maar dan kun je deze fiets in principe extreem breed inzetten. Eén wielset met wegbandjes (25 of 28 mm), en één wielset (evt. 650B) met bredere banden van rond de 45 mm. Rijd je ook op het strand, dan is nóg een extra setje met strandbanden ook wenselijk. Het is wel sterk aan te raden om in dit geval voor een dubbel crankstel te kiezen. (leestip: 1x11 versus 2x11).