Op 17 en 18 december 2022 organiseerde NL Tour Rides voor de derde keer de Gravelty Rudolph vanuit zweefvliegveld Terlet in Deelen. De Gravelty Rudolph is een ‘X-Mas Gravelride’ van 85 of 65 km over de mooiste delen van de Veluwe en leidt voor 90% over onverharde wegen.
De tocht was niet uitgepijld maar de deelnemers ontvingen per mail een GPX-bestand van de routes. De organisatie stelde een schitterende tocht in het vooruitzicht: ‘Vanaf het clubhuis (…) rij je eerst door het prachtige Warnsborn en delen van Planken Wambuis om via de Jonkershoeve de Italiaanse Weg op te rijden, langs Arnhem-Noord richting het Rozendaalse Bos die je onverhard boven op de Posbank brengt. Vervolgens golft de route dwars door de Loenermark om je weer terug te leiden naar Terlet (…)!’
Mijn fietsmaatjes en ik hadden vanwege de weersverwachting voor de 65 km en voor de zaterdag in plaats van de zondag gekozen (weliswaar ijzige kou, maar geen neerslag, terwijl er voor zondag ijzel was voorspeld). Dat bleek een goede keuze. Het bleef de hele dag -3 graden, maar het was niet glad. Een van mijn fietsmaatjes kampte bovendien met de naweeën van een hernia, dus voor hem was de 65 km meer dan genoeg.
Toen we bij het clubhuis aankwamen stond er een lange rij bij het kraampje van de inschrijving waar je je consumptiebonnen, jasje en repen op kon halen. De inschrijving voor tochten van NL Tour Rides is meestal inclusief een jasje in de stijl van de tocht. Bij de Gravelty Rudolph kun je jaarlijks kiezen tussen twee ‘foute kerstjasjes’: een met een rendierdesign, de ander met een Noors design met fietsertjes en sneeuw, de kleuren variëren per jaargang. Je kunt je jasje ter plekke passen en omwisselen als de maat niet klopt. Dat zorgt voor oponthoud. Inmiddels heb ik drie van dergelijke jasjes (waarvan twee kerstjasjes) in de kast hangen; het is wellicht een idee om de jasjes facultatief te maken, waarbij je extra betaalt als je het jasje bij je inschrijving wil.
Over de route niets dan lof: we fietsten over prachtige gravelpaden in het midden en zuiden van de Veluwe, over bospaden en door heidegebieden, met hier en daar een singletrack en veel klimmetjes. Het had de dagen ervoor licht gesneeuwd dus het landschap zag eruit als een kerstkaart. Bij de finish stond een rij hongerige en verkleumde maar tevreden deelnemers bij het kraampje van de pasta-afhaal. Die konden ze met hun elders opgehaalde biertje of glühwein verorberen bij een van de vuurkorven op het terras. Wij gingen eerst binnen opwarmen met een drankje voordat we achter in de rij aansloten voor de pasta. Helemaal in kerstsferen reden we terug naar huis.
|
|
|
|
|
