Het hotel is altijd al een risicovolle investering geweest: de Furkapas wordt immers in de winter gesloten dus het seizoen is maar zeer kort. De grote publiekstrekker zijn de ijsgrotten die dwars door de naastgelegen gletsjer lopen. Die grotten zijn eigendom van de familie Carlen, die we later in dit verhaal nog zullen tegenkomen. Verder bood het hotel onderdak aan rustzoekers, wandelaars en toevallige voorbijgangers. 

In 1964 werd op de Furkapas de beroemde achtervolgingsscène opgenomen van de James Bondfilm Goldfinger. Naar verluidt sliep Sean Connery destijds in het hotel en bleef hij ook in de jaren daarna een frequente bezoeker. Ook Paus Johannes de 23e mocht tot de vaste clientèle gerekend worden. Toch wist het hotel publicitair weinig te halen uit de James Bond film. Ook had het hotel last van de veranderde consumentenbehoeftes op het gebied toerisme.

In 1982 verkocht de familie Seiler het grondgebied tussen de Grimsel en de Furka inclusief het hotel aan het kanton Valais, dat geen intentie had het hotel voort te zetten. Het kanton wilde aanvankelijk de hele vallei onder water zetten om er een stuwmeer van te maken voor het opwekken van elektriciteit. Een plan dat door heftige bezwaren van de locals niet door ging. In '88 werd het hotel verkocht aan de familie Carlen (van de ijsgrotten) die het hotel op de dag van schrijven nog altijd bezit. Tien jaar voor de verkoop had het hotel leeg gestaan. In 1990 werd de renovatie afgerond en werd het hotel verpacht, alhoewel de inrichting zeer traditioneel bleef. De tijd leek in hotel Belvédère letterlijk stil te staan.

Maar de zaken gingen door allerlei factoren steeds moeilijker en moeilijker. De huurder bleek onbetrouwbaar dus nam de familie Carlen zelf de touwtjes in handen. Er werden alternatieve wegen gebouwd door de Alpen, waardoor de doorstroom op de Furkapas verminderde en het aantal voorbijgangers sterk afnam. De gletsjer is inmiddels door klimaatverandering meer dan een kilometer (!) korter geworden, waardoor van de ooit zo indrukwekkende ijsgrotten weinig meer over is. Tien jaar later proberen de Carlens de boel weer te verpachten, maar dat wordt tot tweemaal toe geen succes. 

Toen in 2015 een rotsformatie op de weg tussen Göschenen en Andermatt terecht kwam, werd de belangrijkste aanvoerroute vanuit Luzern tijdelijk afgesloten. Tel daarbij op de dure Zwitserse Franc, gezondheidsproblemen bij de uitbaters en de triestige staat van de kamers en de Carlens konden niet anders dan de deuren sluiten.

De familie Carlen is voornemens een nieuwe huurder te vinden, maar tot die tijd staat het iconische Hotel Belvédère leeg. Waarschijnlijk voorgoed.