Vanmorgen heeft de organisatie van de Tour des Stations en Marmotte Granfondo Valais (Zwi) de vernieuwde route gepresenteerd voor 2020. Deze bevat een aantal interessante aanpassingen en verbeteringen. We geven je hier alle info.
Nieuwe startplaats
De meest interessante aanpassing is de startplaats. Afhankelijk van de afstand waren er voorheen verschillende startplaatsen. Vanaf 2020 geldt Le Châble als enige startplaats voor alle afstanden. Deze plaats ligt op 9 kilometer van de finish in Verbier. Hierdoor ontstaat een situatie die vergelijkbaar is met de Marmotte. Tussen finish en start hoef je enkel een paar kilometer af te dalen. Een ideale situatie. Voor de sfeer ook veel leuker natuurlijk.
Ultrafondo/Superfondo
Er lijkt in Zwitserland een ware ratrace ontstaan te zijn als het gaat om de langste en zwaarste cyclo. Was het Alpenbrevet Platin jarenlang de ongekroonde koning van de langeafstandcyclo's, inmiddels is deze al lang voorbij gestreefd. In 2018 verscheen de Tour des Stations als nieuw evenement met een rit van 220 kilometer en 7400 hoogtemeter. Een jaar later werd dit overtroffen door Zürich-Zermatt met 290 kilometer en bijna 7000 hoogtemeters. Maar de honger naar zwaar, zwaarder, zwaarst lijkt nog niet gestild.
Met het nieuwe parcours neemt de Tour des Stations de kroon weer over. Vlak na de start is de Col du Lein toegevoegd, zodat de Ultrafondo nu 240 kilometer lang is en 8200 hoogtemeter kent. Wie dit echt over the top vindt kan kiezen voor de iets mildere Superfondo (210 km/6700 hm), nog steeds een rit van de buitencategorie. De Ultrafondo kan trouwens ook in teamverband gereden worden, waarbij elke deelnemer ongeveer 80 kilometer rijdt.
Marmotte Granfondo Valais
De afgelopen edities was de start in Crans Montana en finish in Verbier, bijna 90 kilometer uit elkaar. Niet echt handig qua logistiek en ook niet echt Marmottewaardig. Nu de start is verplaatst naar Le Châble ontstaat er een zeer interessante rit (145 km/4750 hm) die met recht onderdeel mag zijn van de Marmotte Granfondo Series. De naam Marmotte doet genoeg en deze cyclo is hierdoor een stuk aantrekkelijker.
Col de la Croix-de-Coeur
De slotklim van alle afstanden is nog steeds de Col de la Croix-de-Coeur. Nauwelijks bekend, maar wel bijzonder. Dik 12 kilometer lang, waarvan de laatste 5 onverhard. De col vormt gelijk het dak van de cyclo op ruim 2100 meter. Het venijn zit hem dus in de staart, zoals het hoort.
Naast bovengenoemde afstanden is er ook nog een Mediofondo en een E-fondo. Op de donderdag voor de cyclo is er tevens een korte tijdrit vanuit Martigny over de Petite Forclaz. Deze helling kent een gemiddeld stijgingspercentage van 10,2% en maakt in 2020 deel uit van het WK-parcours. Leuk dus om er alvast kennis mee te maken. Op vrijdag is er voor de kinderen de Bambinofondo.
Het is dus een totaalpakket waar er voor iedere serieuze fietser wat bij zit. Uit ervaring weet ik dat dit deel van Zwitserland (Wallis) een waar fietswalhalla is. Je vind hier uitzichten op de besneeuwde toppen van de hoogste bergen van de Alpen. Alleen is het niet het gebied van de hoge doorgaande cols. Met deze cyclo ontstaat dus echt een mooie doorgaande rit die ook logistiek goed te doen is.
Info en inschrijvingen vind je op de officiële website.
Foto's: Wikipedia, Tour des Stations, Cyclincols.