De 41e Marmotte is gewonnen door de bekende Oostenrijkse Zwift-kampioen Stefan Kirchmair. Bij de dames was het de Deense Fie Østerbi die met overmacht won. In bloedhete omstandigheden reed Kirchmair in een nieuw parcoursrecord naar de meet. De Belgen waren goed vertegenwoordigd voorin de koers, maar Kirchmair bleek eenvoudigweg te sterk.
Foto: Olivier Godfroid in de grote groep door het Mauriennedal (foto Laurence Roels).
Vooraf was al duidelijk dat het als vanouds een typische Franse bakoven zou worden in Bourg d'Oisans. Toch weerhield dat de toppers er niet van om met een zeer stevig tempo de Glandon op te rijden. "Veel sneller dan anders", aldus Tim Alleman (BE), die zelf 8e zou worden. De klimtijd op de Glandon bleek uiteindelijk de 3e tijd op Strava te zijn en de snelste ooit in La Marmotte. Een groep van 12 kwam als eerste boven, met daarin alle favorieten onder wie Ruffaut (CH), Godfroid (BE), Bauters (BE), Minnaert (BE), Bérard (FR), Kirchmair, Devalckeneer (BE) en Alleman.
In het dal keerde echter een 20-tal renners terug, en regende het tegelijk aanvallen. Ongebruikelijk, ook voor La Marmotte. "Dat zie je ook in de Ötztaler niet", aldus Kirchmair, die onder de indruk was van het hoge niveau. Op de Télégraphe waren het o.a. Ruffaut en Minnaert die iets probeerden te forceren, maar zonder succes. Net voor Plan Lanchat op de Galibier plaatste topfavoriet Loïc Ruffaut dan toch een succesvolle aanval. Hij kreeg Kirchmair en Godfroid met zich mee.
Kirchmair en Ruffaut sloegen de handen ineen, wisten Godfroid te lossen en reden samen over de top. Intussen had Godfroid gezelschap gekregen van Bérard en Devalckeneer. Het groepje komt met een minuut achterstand over de top, maar de vogels waren al gaan vliegen.
Aan de voet van de Alpe was het Ruffaut die zelf de handdoek gooide, hij zag in dat Kirchmair gewoon te sterk was. En zo won de Oostenrijker zijn 1e Marmotte in een nieuw parcoursrecord van 5h20.
Godfroid kon leven met zijn 3e plaats:
"De Galibier was voor mij net 2 km te lang want dan heb ik de 2 leiders moeten laten rijden. In de afdaling richting Alpe d'Huez werkten wij goed samen. Op de Alpe zelf werd het een stevig gevecht tussen Julien Bérard en mezelf, ik trok uiteindelijk aan het langste eind. Op 4 km van de top plaatste ik een versnelling en kon ik het podium veilig stellen."
Kirchmair zelf was uiteraard meer dan tevreden:
"In Oostenrijk en Duitsland is deze race helaas niet zo bekend. Ik ben uiteraard heel blij met deze zege. Het was echt een harde race. Ik laat zien dat mijn blessure is genezen en dat de vorm eraan komt."
Foto: de kopgroep bestaande uit Ruffaut, Kirchmair en Godfroid op de Galibier (foto: Laurence Roels).
Dat ook de toppers last hadden van de verzengende hitte bleek wel. Devalckeneer kreeg geen hap meer door zijn keel en werd 7e. Ook Minnaert had een fameuze inzinking op de Alpe en eindigde als 9e. En zij waren niet de enigen. Van de 4765 starters reden "slechts" 3985 renners (m/v) de tocht uit. Grinta bracht het slagveld heel treffend in beeld op Instagram.
Bij de dames waren het zoals vaker verrassende namen die op het podium kwamen. De Deense Fie Østerbie (DEN) won uiteindelijk met overmacht. Ze kwam maar liefst 50 minuten eerder binnen dan de nummer 2, Sophie Herzog (ZWI). Het podium werd compleet gemaakt door Lisanne Naumann (DE). Een eervolle vermelding is er voor de Nederlandse Linda Stuurman, die 4e werd en 1e in haar categorie.
Alle officiële resultaten vind je hier.
Met veel dank aan Laurence Roels voor de vele foto's, video's en koersinformatie. Samen met de informatie van onze eigen Frank Minnaert was CycloWorld zo in staat de hele dag live verslag te doen.
|
|
|
|
|
