News CWiX 500 Cycling regions Cycling holidays Shop Contact
15-02-2021 | Herman Nekkers

Lijst der Waalse Monsters deel 4

We zijn alweer bij deel 4 van de Waalse Monsters. We denderen de top-10 binnen en dat betekent de Champions League van Belgische hellingen.

Hoe was het ook alweer? Lees hier deel 1deel 2 en deel 3.


10. Côte de Roche-aux-Faucons

Côte de Roche-aux-Faucons



De Côte de Roche-aux-Faucons is in korte tijd uitgegroeid tot een wielermonument. Hier valt de laatste jaren de beslissing in Luik-Bastenaken-Luik. Voor de puristen is het tevens een discussiehelling. Hoort het tweede deel er wel bij of niet? Ik maak er geen woorden aan vuil: die uitloper hoort er gewoon bij.

Deel 1 is een gruwelijk steile wand van anderhalve kilometer die begint in Esneux. Stukken van 17% vragen het uiterste van de benen. De profs kraken hier, zeker omdat er wordt aangevallen. Eenmaal over de top gaat het kortstondig naar beneden. Nauwelijks genoeg om te herstellen. En daarna volgt deel 2: een uitloper van ruim 2 kilometer langs de Valkenrots (Roche aux Faucons). Op papier lijkt dit stuk goed te doen, maar met pieken tot 12% is dit absoluut geen walk in the park. Je zal niet de eerste zijn die zich hierin verslikt.

Tochten:


Meer info op Climbfinder



09. Thier de Huy

Thier de Huy



De stad Hoei (Huy) is natuurlijk bekend van De Muur. Maar er is nog een monsterklim te vinden. Of beter gezegd: er zijn er nog twee. De Thier de Huy en de Vieux Thier de Huy. Beide starten vanuit hetzelfde punt en komen op hetzelfde punt weer uit. De Vieux Thier gaat linksaf direct recht omhoog. Dit is echter eenrichtingsverkeer in tegengestelde richting, verboden voor fietsers. Er wordt streng op gecontroleerd, fietsen op eigen risico.

Ik beperkt me daarom tot de Thier de Huy. Omdat de Vieux Thier gelijk steil omhoog loopt heb je heel even het idee de milde kant te nemen. Dat gevoel duurt niet langer dan enkele tientallen meters, want daarna gaat het compleet los. Een kilometer met een gemiddelde van 13,2% trekt alle energie in sneltreinvaart uit je benen. Het wegdek van het smalle weggetje is dramatisch, maar goed genoeg om te kunnen fietsen. De 'scheve huizen' wrijven erin hoe steil het is. Fietsen lijkt meer op een circusact dan op sport. Na 500 meter wordt het wat milder, maar het blijft nog steeds worstelen.

Jammer genoeg komen er geen toertochten langs, je zal hem zelf moeten ontdekken. Wel maakt hij onderdeel uit van La Conquête des Ardennes.

 

Tochten:

  • Geen


Meer info op Climbfinder




08. Les Hézalles

Les Hézalles



Les Hézalles is een verhaal apart. Vanuit het plaatsje Trois Ponts vertrekt een minuscuul weggetje tussen de huizen door. Hoe ze dit hebben aangelegd is een raadsel. Ik vermoed dat men van boven gewoon een bak asfalt naar beneden heeft laten stromen. 16,2% over 300 meter, met een piek van 23% vlak voor de bocht. Je voorwiel komt hier gewoon los van de grond. Dit is echt voor de liefhebbers. Trekken aan het stuur, worstelen, vloeken en tieren. Het is gewoon bizar.

Hooguit honderd meter mag je even op adem komen, maar dan gaat de ellende gewoon verder. Nauwelijks bekomen van het brute geweld vervolgt de weg gewoon zijn route richting de wolken. Iets minder steil dan daarvoor, maar met de uitgeknepen benen voelt het nauwelijks minder. Dit is niet leuk meer (of stiekem toch wel?). Na een martelgang van een kilometer zit het erop. De puristen rijden hier nog even linksaf richting Dairomont. Je klimt dan nog 3 1/2 kilometer door. Een prachtige route om de hartslag te laten zakken of om door te knallen en je vrienden de genadeklap te geven.

Tochten:

  • Geen


Meer info op Climbfinder



07. Mur de Maboge

Mur de Maboge



Deze killerhelling is bekend onder verschillende namen: Pied Monti, Mur de la Velomediane en Mur de Maboge. Omdat die laatste het lekkerste bekt hou ik het hier op. Volgens de overlevering was de eerste kilometer ooit een trap, wellicht stamt daar de naam Pied Monti vanaf. Het zou zomaar kunnen. Als je ooit de Velomediane Criquielion hebt gereden moet je dit monster goed kennen. Na een lange afdaling gaat het plots linksaf. Langs een camping en wat terrassen steek je de brug over. De Ardennen op zijn best, een lieflijker omgeving is nauwelijks denkbaar. Niets wijst erop dat er om de bocht een helling van jewelste ligt. Wie verrast wordt heeft nauwelijks tijd om te schakelen.

Er is geen ontkomen meer aan, de weg loopt recht omhoog. Het wegdek ligt er prima bij. Maar o wat doet dit pijn. Maximaal 18%, gezucht en gesteun. Even lijkt het wat af te vlakken, maar dat is schijn. De muur die opdoemt is verschrikkelijk. Zowel je lichaam als je fiets piept en kraakt, totdat je boven bent. Kortstondig daalt het wat af, maar al gauw loopt de weg weer omhoog. En vergis je niet, dit is geen uitloper waar je door kunt knallen. Een tweetal lastige stukken van 10% zorgen ervoor dat je nooit in je ritme komt. Tot het eind toe voel je de inspanning. Na 3 kilometer is het over, wat een beest van een klim.

Tochten:


Meer info op Climbfinder



06. Thier de Coo

Thier de Coo



De Flèche de Wallonie is waarschijnlijk de mooiste toertocht in Wallonië. Wie hem ooit gereden heeft kent het beruchte drieluik: Stockeu, Wanneranval, Thier de Coo. Een misdadig trio dat in de laatste 50 kilometer van deze rit gepland staat, als de benen het beste al gegeven hebben. De start van de Thier de Coo is zoals de meeste van de Waalse monsters, genadeloos vanaf de eerste meter. Tussen de huizen door kruip je omhoog. Het is een verraderlijk klim, want gaandeweg wordt het steiler en steiler. Na een meter of 800 denk je: het is niet leuk meer, gekker moet het niet worden.

En dan is daar het bos. De weg vlakt hier af, maar blij word je er niet van. Het uitzicht is namelijk gruwelijk. Voor je doemt een muur op waar je bang van wordt. Het laatste restje goede moraal wordt volledig gebroken. De weg loopt in een grote bocht naar links en het eind is niet te zien. Gekmakend. Maximaal 17% is het hier en er lijkt geen eind aan te komen. Wanneer je rechts een elektriciteitskastje ziet weet je dat het eind nabij is, maar dat valt dan altijd nog tegen.

Eenmaal boven zit het steilste stuk erop, maar de puristen slaan linksaf, want je kunt nog ruim een kilometer verder klimmen. Het wegdek is niet best, een toertocht zou hier niet overheen moeten gaan. Maar voor solorijders is het prima te doen. Enkele steile stukken maken het nog even lastig, maar over het algemeen is het goed te doen. De Thier de Coo is een van de topbeklimmingen in de Ardennen. 

Tochten:


Meer info op Climbfinder



Lijst der Waalse Monsters:


26. Côte de Beffe

25. Côte de Wanneranval

24. Thier de Nonceveux

23. Chambralles

22. Côte d'Amermont

21. Côte de la Redoute

20. Rue Saint-Roch

19. Voie des Chars

18. Côte de Drolenval

17. Mur de Huy

16. La Gayolle

15. Roche-a-Frene

14. Rue sur Steppes

13. La Haute Folie

12. Rue Tesny

11. Route de Saint-Vith

10. Côte de Roche-aux-Faucons

09. Thier de Huy

08. Le Hézalles

07. Mur de Maboge

06. Thier de Coo


Lijst des Waalse monsters deel 1

Lijst des Waalse monsters deel 2

Lijst des Waalse monsters deel 3

Foto's: CycloWorld (Roche aux Faucons), Climbfinder (Thier de Huy, Les Hézalles, Thier de Coo), Google Maps (Mur de Maboge)

Comments (0)

To comment, you need to log in. Log in or create your free account within 1 minute.


       

Did you know that CycloWorld also has an online shop

Check it out.

Discount on event tickets up to 50% and much more.

Related posts