Het zit er weer op, ons kleine weekje Dolomieten. Wat hebben we genoten. Een verslag van rit 4 en 5.

Tre Croci / Tre Cime

Gisteren zijn we met de fietsen op de auto via de Valporola naar Cortina d'Ampezzo gereden. Het weer is vandaag niet geheel "stereo", maar het is zeker niet koud en gelukkig droog. De toppen hangen in de wolken. Geparkeerd en fietsen maar. Eerst de Tre Croci op. Dat is geen lastige col, constant rond de 7%. We doen het rustig aan, wetende wat komen gaat. We komen bij een meer waar het een drukte van belang is. Voor ons gaat het hier pas goed en wel beginnen, want we slaan rechtsaf de Tre Cime op. Het begint meteen lekker met een kilometer van 11%. Ik rij met 4 Turkse mannen omhoog. Ze gaan er als een speer vandoor. Starten ze niet te snel? Na het steile begin vlakt het wat af. Kijk daar staat één van de Turken al uit te puffen. Daarna beginnen we aan de laatste 4 km. Het profiel spreekt boekdelen. Steil, heel steil. Eén voor één raap ik de Turkse mannen op. Bovenop maken we een praatje. Erdogan vinden ze een eikel, net als ik overigens ;) We rijden via de SS51 over vreselijk wegdek weer naar Cortina. 

53 km / 1450 hm GPS

Giau

Vandaag is het weer een beetje hetzelfde als gisteren. Het is droog maar er hangt bewolking en einde van de middag wordt onweer voorspeld. Het is dus zaak meteen na het ontbijt op pad te gaan en onderweg niet teveel te stoppen. Gedrieën rijden we de Campolongo op. We dalen af naar Arabba en daar splitsen onze wegen. Cees wil het Sella-rondje rijden, Marc en ik willen de Giau nog eens doen. Het is heerlijk rustig vandaag. Met z'n tweeën bollen de vallei door. Bovenop de St. Lucia genieten we even van het prachtige uitzicht.

Vervolgens een stukje omlaag en dan is het geen ontkomen meer aan. Bij mij loopt de Giau prima, ik bol in 53 minuten naar de top. Boven is het fris maar droog.

We rijden omlaag en dan moeten we nog een kilometer of 10 omhoog de Falzarego op en nog een kilometer de Valporola. Het klaart warempel op. Nu alleen nog de afdaling waar we helaas worden opgehouden door een Duitse bus. Dan nog een paar kilometer over de trilplaat naar Corvara en we zijn weer thuis. 

84 km / 2400 hm GPS

Het zit er weer op. 's Avonds maken we bij een flesje wijn de balans op van 5 dagen fietsen in de Dolomieten. 

Pro's

• Wonder, wonderschone omgeving
• Zeer veel mogelijke routes zonder de auto te pakken
• Ook kortere routes mogelijk zonder heen-en-weertjes
• Het eten & de wijn
• Veel accommodatie beschikbaar
• Vriendelijke mensen die naast Italiaans ook Duits spreken en meestal ook Engels

Minpunten

• Zeer, zeer slecht wegdek op bepaalde punten. Dit is de laatste 10 jaar véél minder geworden helaas.
• Veel verkeer (motoren), bijv. het Sella-rondje is eigenlijk niet leuk meer
• Duur
• Bereikbaarheid, je zit toch al snel 12 uur in de auto vanaf Utrecht
• Dorp Corvara is niet veel te beleven 's avonds, is het net een bejaardensoos