Mocht je de bovenstaande titel met een Italiaanse tongval kunnen uitspreken dan zorg jij ervoor dat bij de meeste wielerliefhebbers de slabbetjes erbij gepakt moeten worden. Het kwijl loopt ze immers in de mond, omdat zij weten dat het zover is: Milano-Sanremo, dé lenteklassieker van het wielrennen!
Waar in Vlaanderen koortsachtig wordt toegeleefd naar de ‘Hoogmis’ (de Ronde van Vlaanderen), daar zijn de tifosi al weken in opperste staat van vervoering over wat komen gaat. En laten we eerlijk zijn. De combinatie van de taal, cultuur en passie maken het dat il ciclismo nergens zo intens wordt beleefd als onder de Italianen. Denk daar nog eens bij: gebruinde gezichten, gladgekamde haren, strakgesneden polo’s (met de kraag omhoog), een gestylde zonnebril, straffe espresso, La Gazetta dello Sport, de eerste bloeiende bougainvillea, heerlijk lenteweer, blauwe luchten, een smalle kuststrook met zandstranden, pittige heuveltjes en een veelkleurig opgefokt wielerpeloton. En ed ecco qua: Milaan – Sanremo.
Zeg je Milaan – Sanremo (MSR) dan zeg je in één ademteug: 300 km, Poggio en Cipressa. MSR kenmerkt zich om zijn lange, slopende en uiteindelijk ziedende aanloop. Om dan, na bijna 275 kilometer, in de laatste 25 kilometer koers te ontploffen op de bekende en beminde capi. De capi zijn de heuvels die je vanaf de kustweg een niveautje hoger brengen op de uitlopers van de Alpen naar idyllische dorpjes en prachtige vergezichten. In volgorde: Mele, Cervo, Berta en Cipressa. En niet te vergeten de Capo di tutti Capi (de baas van alle heuvels): de Poggio di Sanremo. De klim waar al velen jaren de beslissing, of in elk geval de Vorentscheidung, valt in MSR.
Onderuitgezakt op de bank kijkend naar een razend profpeloton lijken het niet-noemenswaardige kuitenbijters. De gemiddelde sterveling zal echter toch flink moeten aanzetten om naar de dorpjes Cipressa en Poggio te klimmen. Even wat cijfers van onze partner Climbfinder:
Eigenlijk zijn beide klimmen veel te mooi om als een gek op te knallen. Maar het iconische verleden van de capi zorgt dat ze voor veel wielerliefhebbers op de bucketlist staan. En dan wil je toch kijken hoe de verhoudingen liggen tussen jou en Alaphilippe, MVDP, Van Aert of een van die andere godenzonen van het ciclismo. Maar de uitzichten over de Ligurische kust en de baai van Sanremo zijn fantastisch terwijl je door de olijfboomgaarden slingert. Beide klimmen zijn mooie lopers en zullen (frisse) benen dan ook geen echte pijn doen. Het grote mes kan wel gestoken worden als je een goede cadans weet te vinden.
Milaan – Sanremo is zeker niet alleen weggelegd voor de profs. Volgens goed Italiaans gebruik is er daags na de profs uiteraard een Granfondo-uitvoering van de gelijknamige profkoers over hetzelfde parcours (of een deel daarvan). Want op zaterdag kijk je koers en op zondag, de dag van de famiglia, waan je jezelf een echte klasbak en laat je je op de Via Roma onthalen als een ware campionissimo. Maar, kleine correctie, bij Milaan – Sanremo ligt het even anders.
Daags na de proefkoers, dit jaar zondag 20 maart, staat de Granfondo Sanremo Sanremo op het programma. Dus wel kijken op zaterdag, maar een andere route fietsen op zondag. Maar deze is niet minder de moeite waard. Vanuit Sanremo gaat het via de kustweg in eerste instantie naar de Franse grens om vervolgens af te buigen naar het achterland om door de uitlopers van de Maritieme Alpen, na ruim 20 kilometer klimmen, het hoogste punt van de route, op ca. 1.000m, te bereiken. Na een lange afdaling wordt de kustweg weer bereikt en gaat het in gestrekte draf richting San Lorenzo al Mare voor de beklimming van de Cipressa.
Vanaf de voet van de klim volg je (deels) de route van MSR. Na de afdaling wordt de kustweg nog een keer verlaten voor een ommetje via de dorpjes Terzorio en Pompeiana. De kwaliteit van het asfalt weerhoudt de organisatie van de profkoers al enkele jaren om ze als extra scherprechter toe te voegen aan de finale. Na Pompeiana zijn het nog een 15 kilometer naar de finish. Met als kers op de taart: aankomst bij de beroemde telefooncel op de top van de Poggio di Sanremo. Helaas geen Via Roma, maar die fiets je daarna rustig op je gemak en maakt de verplichte selfie bij de wereldberoemde fontein of het befaamde casino.
Wil je nu wel de volledige route rijden van MSR? Omcirkel dan 5 juni in jouw agenda voor de Granfondo Milano Sanremo. Wel 300 kilometer, helaas geen start bij Duomo in Milaan en ook geen finish op de Via Roma, maar wel het originele parcours met de Passo del Turchino en alle bekende capi in volledige slagorde.
Sanremo is niet alleen het kloppende hart van de bloemenrivièra met haar heerlijke stranden, goede restaurants en geweldige architectuur (alhoewel soms wat vergane glorie). Sanremo (en de omliggende gemeentes) presenteert zich meer en meer als een geweldige fietsregio. Enkele jaren geleden werd de uit dienst geraakte kustspoorlijn omgebouwd tot fietspad met strak asfalt en goed verlichte tunnels (galeria) en voorzien van mooie aandenkens aan de wielerhistorie van de stad en regio. Het achterland van Sanremo leent zich voor mooi en vooral autoluw klimwerk en dat de gemiddelde Italiaan redelijk respect heeft voor wielrenners draagt bij aan heerlijke kilometers. Voeg daarbij het prettige subtropische klimaat en je hebt de goede ingrediënten voor een mooie fietstrip.
Wil je jouw bezoek aan Sanremo of de regio combineren met een mooie cyclo? Gedurende het jaar zijn er enkele mooie evenementen. Houd rekening met Italiaanse gezelligheid, start na de zondagmis (dus ergens rond 10:00-10:30u), ca. 100 tot 125 km en genoeg hoogtemeters (1.500 tot 2.500 hm).
Loopt jou het kwijl ook in de mond bij het horen van Poggio di Sanremo, Via Roma, Cipressa, Capo Berta, Passo del Turchino, Corso Imperatrice? En wil jij je een beetje voelen als de legendarische Girardengo (6x winnaar van MSR): Ci vendiamo a Sanremo per la classicissima di primavera del ciclismo! (tot ziens in San Remo voor dé voorjaarsklassieker van het wielrennen).
|
|
|
|
|
