Half juli bezocht ik Les 3 Vallées om de nieuwe fietswegen aan inspectie te onderwerpen. Nadat ik eerder al de spectaculaire klim naar La Tougnète ontdekt had, ging ik een dag later weer naar boven om de nieuwe autovrije weg naar Val Thorens te bekijken. Ik was waarschijnlijk de eerste racefietser die deze gloednieuwe weg verkende.
Foto: de steilste bocht.
Val Thorens ligt aan het einde van de Vallée de Belleville. Een megaklim van 36 kilometer met bijna 1900 hoogtemeters en de top op 2349 meter. In 2019 zat deze nog in het parcours van de Tour.
In Les 3 Vallées wordt hard gewerkt aan stimulering van het fietstoerisme in het hooggebergte. Zo werd in 2020 de Col de la Loze (2304m) opgeleverd als autovrije verbinding tussen de wintersportplaatsen Méribel en Courchevel.
Deel 2 van het project behelst de realisatie van de autovrije route via La Tougnète (2434m), de piste cyclable die Meribel en Les Menuires verbindt. Eind 2021 werd de eerste fase opgeleverd: Les Menuires-Le Tougnète. Hierover schreven we een uitgebreid artikel. Grote dank zijn we verschuldigd aan onze mensen ter plaatse Robert Karreman en Renée Stegeman. Zij hielden ons al die tijd van alle details op de hoogte. Zo wisten we dat de weg in het voorjaar van 2022 inmiddels helemaal gereed was en kon ik op verkenning gaan.
Lees ook: La Tougnete, de toekomstige reus van de Tour
Het is nog onduidelijk wanneer de route Méribel-La Tougnète wordt gerealiseerd. Bij navraag is het beste antwoord dat je krijgt: "Maybe next year".
Wellicht ken je de omgeving en zeg je: "Er loopt toch al een weg tussen beide plaatsen?" Dat is correct, maar dat is de doorgaande weg. Afgelopen najaar en dit voorjaar is gewerkt aan een autovrije route volgens hetzelfde concept als Col de la Loze en La Tougnète.
Half juli zijn de asfalteringswerkzaamheden nog maar net afgerond. Ik ben in de buurt en ga op verkenning. Met dank aan Robert die me naar de juiste plek loodst. Dit is nodig ook, want in Les Menuires heeft men de ligging van de nieuwe piste cyclable angstvallig geheim gehouden.
Het begin van de klim gaat over een bestaande weg tussen de bebouwing (Route de Reberty). Hier gaat het steil omhoog met pittige stukken van 9%. Na 2 kilometer begint de nieuwe autovrije route. Het asfalt is nog maar net opgedroogd; zo zwart dat het pijn aan de ogen doet. De belijning en hekwerk zijn nog nergens te bekennen.
Foto: Begin van het fietspad.
Het gaat direct een kilometer lang steil omhoog met pieken tot 16%. Daarna vlakt het wat af en kan ik om me heen kijken. Ik heb het idee dat ik in the middle of nowhere rij. Echt prachtig dit. De weg loopt onregelmatig. Af en toe gaat het naar beneden, dan trekt het weer stevig aan. Ik passeer een meertje, de rust en ruimte maken dat het tot een buitengewone fietservaring. Enkele wandelaars zijn de enige mensen die ik tegenkom.
Na 6,5 kilometer bereik ik de naamloze top. Val Thorens is al zichtbaar en het is slechts enkele honderden meters afdalen voordat ik het skidorp binnen rij. Ik gebruik de grote weg voor de afdaling, dat is veiliger en makkelijker.
De tekst gaat verder onderaan de pagina.
Deze klim is na de Col de la Loze en La Tougnète de derde piste cyclable in Les 3 Vallées. Het profiel is evenals de andere beklimmingen onregelmatig met soms steile pieken. Hoewel de extreme uitschieters ontbreken. Eigenlijk is het alleen interessant om deze te rijden van Les Menuires naar Val Thorens. Omgekeerd is het vrijwel alleen afdalen over de bochtige en steile weg. Dan kun je beter D117 nemen.
Onze vrienden van Climbfinder hebben inmiddels een gedetailleerd profiel gemaakt.
|
|
|
|
|
