Vanuit Perpignan is het een reis van 13 uur terug naar huis. Voor mij net te lang om in 1x te rijden, zeker na de 170 kilometer van de 66 Degr Sud in mijn benen. Op net niet de helft (5 uur van Perpignan en 8 uur van mijn huis) ligt Langieu. Een klein, schitterend gelegen plaatsje tussen Lyon en Geneve. Mooi vrij direct aan de snelweg en de startplaats van de cyclo Raid du Bugey! De ideale 'rustplaats' dus.

In het kader van mijn ode aan de lokale toertocht wil ik ook eens kijken bij een kleine, in Nederland onbekende cyclo van een lokale organisator. De Raid du Bugey voldoet volledig aan dat profiel, want noch van deze granfondo noch van Langieu heb ik überhaupt ooit gehoord. 125 kilometer is ook niet te gek veel en de 2200 hoogtemeters worden nooit echt steil.

Geen Amstel Gold Race

Mooie bijkomstigheid is dat het startgeld volledig naar het goede doel gaat (onderzoek naar kanker in dit geval). Aangekomen bij de start blijkt mijn verwachtingspatroon gelijk de prullenbak in te kunnen. Ik had heel eerlijk gedacht aan een sfeer en niveau zoals bij de Amstel Gold Race. Maar dat blijkt geen zins het geval, er zijn wielerverenigingen van elk dorpje in de omgeving aanwezig. Soigneurs, materiaalwagens, deelnemers die al bezig zijn warming-up op de rollers en de anderen zijn zich op de rechte weg voor me fanatiek aan het warm rijden.

Achteraf niet vreemd, als ik het vraag aans CycloWorld-oprichter en Frankrijk-kenner Rob Thierig:

"In Frankrijk zijn cyclo's serieuze wedstrijden. Ook de kleinere of bij ons minder bekende cyclo's”

Onze nieuwe beheerder Pieter heeft dezelfde ervaring: “In al die kleinere franse cyclo's wordt hard gereden. Maar dat zijn eigenlijk wel de mooiste ook organisatorisch. Vorig jaar La Bisou gereden vanuit Bourg-en-Bresse, was ook super geregeld.”

De tweede fout die ik maakte was – na het ophalen van mijn startbescheiden – de warming-ups om me heen niet als hint te nemen, maar lekker een plekje in de zon te zoeken. Hoewel het een schitterende dag beloofde te worden, was het in de wind en schaduw gewoon koud. In het startvak kon ik uit de wind en in de zon heerlijk wakker worden. Ik zou de eerste berg wel als warming-up gebruiken.

Hilarisch ploegenspel

Mijn ongelijk bleek na de start al snel. De eerste 1,5 kilometer reden we geneutraliseerd naar de voet van de klim (12 kilometer aan 5,3% gemiddeld). Daar aangekomen knalde de boel direct volledig uiteen eenmaal vooraan de massa zat ik al op een steeds groter wordend gat met de eerste 30 renners. Nooit meer teruggezien. Na een furieuze afdaling direct gevolgd door de 2e grote klim van de dag (eigenlijk een verzameling klimmen van in totaal 17,5 kilometer aan gemiddeld 3%) zat ik in de tweede grote groep. Hier heb ik me de rest van de rit heerlijk in mee laten drijven. Heb zo kunnen genieten van de schitterende omgeving. De echt hele goede organisatie. Het soms hilarische ploegenspel dat de lokale verenigingen nog probeerde te spelen, ook voor plek 45. En had ik genoeg over om op de laatste klim van de dag (net gene 4 kilometer aan net meer dan 4%) nog te ontsnappen met twee hele oude lokale Fransen.

Probeer het zelf eens

Dik tevreden bol ik als 49e van de 182 deelnemers over de streep. Er was ook een kleinere lus met nog ruim 100 deelnemers. Met z’n allen eten in de sporthal (uitstekende herstelmaaltijd!), muziekje erbij, prijsuitreiking en een prachtig bedrag opgehaald voor het goede doel. Echt een topochtend! Mocht je dus in Frankrijk op vakantie zijn, dan is het meer dan de moeite waard om in onze kalender even op de kaart te zoeken of er toch niet een cyclootje te doen is… meer dan de moeite waard!