Gelukkig kwam van bijna 1,5 jaar uitstel geen afstel en mag de 5e editie van de Schleck Gran Fondo als een succes worden gezien. Niet alleen vanwege de vlekkeloze organisatie maar ook omdat het een meer dan prettig weerzien met oude liefdes was. Enerzijds met Luxemburg als vakantieland uit de vroege jeugd, fietsvakanties eind jaren 90, maar anderzijds vooral na ruim 20 jaar weer de liefde voor de koers. CycloWorld was erbij met maar liefst 5 coureurs: Peter Koens, Andries Bosma (gastrijder), Marcel Klapwijk, Ralph Ornelis en ondergetekende.
Ondanks het jonge karakter van de Schleck Gran Fondo is deze cyclo, zeker deels veroorzaakt door zijn beroemde naamgevers / organisatoren, inmiddels een vaste waarde geworden in het cyclocircuit. Met 1.500 deelnemers, een uitdagende route, mooie wegen en perfecte organisatie maken Fränk en Andy de hooggespannen verwachtingen ook dit jaar weer waar.
Er was ideaal koersweer voorspeld op zaterdag 25 september. Maar het duurde even voor de apocalyptische mist in het Moezeldal plaats maakte voor een prachtige Indian Summer dag in het Groothertogdom. Maar daar hadden de deelnemers aan de granfondo weinig oog voor. Want vanaf het vallen van de startvlag was het KOERS!
De route kenmerkt zich door een korte pittige openingsfase en op de Côte de Wintrange, de eerste van de 12 gecategoriseerde klimmen, trap ik dan ook even op mijn adem. Ik pak mijn eigen tempo, maar word dan aangetikt door CW-collega Peter Koens om er aan te blijven hangen: “Dan zitten we in een goede groep zo dadelijk”. Tandje erbij dan maar. Wat volgt is ziedende afdaling, gevolgd door een rush door het Moezeldal van ruim 15 km. Na het eerste koersuur staan alle systemen wel aan en draaien we met 40 gemiddeld op de teller de tweede klim van de dag (Côte de Ahn) op. Na een kilometer of 3 zit het echte klimwerk er op. Maar Luxemburg kenmerkt zich door gluiperige uitlopers waar flink wordt doorgereden.
Daarmee is gelijk een voorwaarde geschapen om de deur aan de achterzijde van de pelotons lekker open te zetten. Opletten dus. Het tempo wordt strak gehouden en alleen door de glooiingen en korte klimmen die volgen af en toe getemperd. De volgende 30 kilometers glijden onder de wielen. De vele vrijwilligers, seingevers en nodige politie-inzet garanderen een vrije doortocht over nagenoeg afgesloten wegen. Genieten geblazen. Na de Côte de Berbourg duiken we het Müllerthal in. Tussen steile zandsteenformaties, langs beekjes en overhangende rotspartijen doorklieven we het Luxemburgse “Klein Zwitserland”. De klim naar kasteeldorp Beaufort is het sluitstuk van dit deel van de route.
Tijdens de Schleck Gran Fondo werden er door familieleden van CycloWorld mooie zeges binnengehaald:
Met 80 kilometer achter de kiezen is het tijd voor een refill bij de tweede verzorgingspost. Een beginnersfout zo blijkt, want na de verzorgingspost volgt bijna 5 kilometer meer dan vals plat en ik moet alle zeilen bijzetten om de aansluiting bij de voortrazende groep te krijgen. Peter Koens haakt zijn karretje aan en in de afdaling naar Côte de Eppeldorf duiken we met dik 85 km/u de achterzijde van de groep weer in.
Op de Côte de Nommerlayen moet ik de inspanningen van de eerdere achtervolging een beetje bekopen. Op 25 seconden van de groep kom ik boven, maar bij gebrek aan steun en samenwerking zien we de groep langzaam uit het zicht verdwijnen. Dan maar even temporiseren, het is immers nog 60 km en bijna 700 hm. Geloste renners worden opgeveegd en vanuit het achterveld dikt de groep weer aan. Het tempo blijft wel strak, maar van een echte samenwerking is nauwelijks sprake. Ieder voor zich dan maar.
Na de kasseienklim in Bourglinster met twee haarspeldbochten (met mooi zicht op het lokale kasteel) volgen de korte klimmen elkaar in rap tempo op. Maar door de afwisseling in parcours vliegen de kilometers voorbij en na een laatste duik naar het Moezeldal en 7 kilometer vals plat, maken we ons op voor de finalekilometers waarin de snelheid omhoog gaat. Na een laatste knik omhoog duiken we richting Mondorf. Er wordt nog heerlijk gepositioneerd en een beetje gekwakt voor de eindsprint. Stuurvastheid en gefriemel in de groep verleer je dus niet en ik pers er nog een lekker sprintje uit onder de boog van UCI Gran Fondo Series. Resultaat: 4 uur 33 minuten, 35,1 km/u gemiddeld. Tevreden neem ik mijn finishermedaille in ontvangst en tref Marcel Klapwijk, Peter en Andries in het “parc fermé” aan.
Helaas had Ralph geen topdag en maakte er een heerlijke ontspannen cyclo van en finisht een tijdje na de rest. Tevreden en voldaan kijk ik in elk geval terug en vooral vooruit naar nieuwe uitdagingen. Oude liefde roest niet!
Naam | Categorie | Tijd | Uitslag categorie | Overall |
Peter Koens | M55-59 | 4:27:00 | 9 | 229 |
Andries Bosma | M50-55 | 4:15:12 | 10 | 119 |
Marcel Klapwijk | M40-44 | 4:28:05 | 37 | 269 |
Marcel van Herten | M45-49 | 4:33:07 | 50 | 330 |
Ralph Ornelis | M19-34 | 6:33:29 | 200 | 868 |
Discount on event tickets up to 50% and much more.