In het jaar 2014 waren de Zuid-Limburgers het zat. De overlast van de vele wielertochten werd te veel. Men besloot het aantal vergunningen fors te beperken. Het gevolg laat zich raden: veel tochten verdwenen of verplaatsten hun parcours naar het buitenland. CycloWorld snuffelde door de archieven en verzamelde 5 parels die niet meer georganiseerd worden. En uiteraard inclusief de routes, zodat je ze zelf kunt narijden.
Deze cyclo werd tot 2010 georganiseerd en is tot op het moment van vandaag nog altijd de laatste echte granfondo die Nederland rijk was. De route kende 150 km met ongeveer 2200 hoogtemeters. Het was een echt hardrijdersparcours met veel goed lopende hellingen en ook een aantal prachtige afdalingen zoals Magis, De Plank (BE) en heel mooie vanuit Reijmerstok (NL). Laatste 30 km: Loorberg, Camerig, Pas van Wolfhaag, Vaalserberg vanuit België. Ga er maar aanstaan!
Sympathieke, kleinschalige tocht georganiseerd door de lokale wielervereniging uit Klimmen. De route ging dwars door de Voerstreek richting het bedevaartsoord Banneux in België. De cijfers van deze tocht vielen mee (130 km met ca. 2000 hm) en dat was maar goed ook, want hij viel vrij vroeg in het seizoen. Hoogtepunt was de lange klim naar Banneux, een van de mooiste hellingen van België, met heel fraaie uitzichten. Deze werd direct gevolgd door de zeer steile klim naar Cornesse.
Ook deze tocht werd door de lokale wielervereniging georganiseerd vanuit Heerlen. Voor een paar euro kreeg je eigenlijk alleen een route, die destijds nog met pijlen op de weg was geverfd. De 'bevoorrading' bestond simpelweg uit een aantal aangewezen cafés waar je water kon tappen. Dat mocht de pret niet drukken, want de route richting de Ardennen was er niet minder om. Deze tocht pakte vrij onbekende stukjes Ardennen mee, behalve dan het klapstuk: de Baraque Michel, die vanaf de oude kant beklommen werd. Dit is het hoogste punt van België. Met 180 km en 2000 hoogtemeters kwam je voldaan thuis, zonder helemaal kapot te gaan.
Er zijn nogal wat profs met een eigen toertocht en Michael Boogerd kon na zijn afscheid natuurlijk niet achterblijven. De eerste versies van deze tochten waren een mix tussen de de hoogtepunten van de AGR en LBL. Zuid-Limburg en de Ardennen dus. De langste afstand was met recht extreem: net geen 230 km met bijna 4000 hoogtemeters! Vanaf 2016 werden de routes veranderd. In plaats van de Ardennen trok men naar het westen, de Voerstreek in. De rit werd daardoor minder extreem, de langste afstand kende nog "maar" 225 km en 2100 hm. Welke editie je ook rijdt, bekende namen vind je genoeg, zoals de Keutenberg en (in vroege jaren) ook La Redoute. De finish lag altijd bovenop de Cauberg. In 2019 ging dit evenement over in het Cauberg Wielerfestival. In onze collectie hebben we 3 verschillende versies opgenomen.
Een rit van 170 km met 2400 hoogtemeters. Start in Mechelen, Zuid-Limburg. Niet te verwarren met het Belgische Mechelen dus. De route gaat via Limburg richting de Ardennen en weer terug. Hoogtepunt is de lange klim van de Rosier vanuit Ruy (bekend van Luik-Bastenaken-Luik). Het is vooral een lange rit, want veel bekende hellingen worden gemeden. Maar je bent natuurlijk wel in de Ardennen, dus hoogtemeters zijn gegarandeerd.
|
|
|
|
|
