Veel wielerfans zijn op 12 augustus ergens tussen Rotterdam en Den Haag gaan kijken naar de eerste etappe van de Tour de France Femmes. Wat zij waarschijnlijk niet wisten is dat er een dag eerder een toertocht plaatsvond met een vijftal routes geïnspireerd op het profparcours.

Foto: wethouder Bredemeijer geeft het startschot in Den Haag. © Valerie Kuypers

De binnenstad van Rotterdam was op 11 augustus voor een groot deel autovrij gemaakt zodat de toerders over het Tour de Femmes-tijdritparcours van 6,3 kilometer konden rijden met onder andere de Coolsingel en de Erasmusbrug. Bij deze iconische brug bevond zich de Grand Départ van Rotterdam, maar je kon ook starten en finishen in Den Haag en Dordrecht.

Startschot in Den Haag

Als Hagenees stond ik om 8.15 aan de start van de 150 kilometer bij de Haagse wielervereniging HSK Trias. Wethouder van Sport Hilbert Bredemeijer gaf het startschot nadat de speaker de toerders op het hart had gedrukt om rekening te houden met de overige weggebruikers en de verkeersregels te respecteren. Dat bleek naarmate de tocht vorderde en de pelotons groter werden een lastige opgave. Stoplichten werden massaal genegeerd, tegenliggers moesten uitwijken als er langzamere weggebruikers ingehaald werden, en op bepaalde stukken leek het meer op een ploegentijdrit dan op een toertocht. Gelukkig ging alles net goed.

Foto: twee KEK-dames langs de Waterweg. © Par-pa

Tijdritparcours

De voorste groep waarin ik gestart was, liep voor op schema en arriveerde nog vóór het startschot in Rotterdam. De verkeersregelaars waren zo aardig om ons groepje op het afgesloten parcours toe te laten, zodat wij als eersten over de Erasmusbrug reden. Een bijzondere ervaring. Voor de officiële starters in Rotterdam was het tijdritparcours geneutraliseerd. Desondanks werden wij al snel ingehaald door deelnemers op een tijdritfiets die een QOM-poging wilden doen op dit segment.

Van DTC de Mol naar Trias

De volgende tussenstop was bij de Dordtse Wielervereniging DTC de Mol, waar de Franse chansons uit de boxen knalden. Niet alleen de sfeer maar ook de temperatuur was al aardig gestegen, dus vooral de drinkposten werden drukbezocht. Er volgde een prachtig stuk door de Alblasserwaard en daar kwamen we steeds meer groepen tegen die een andere afstand deden. Vrouwenwielervereniging KEK was goed vertegenwoordigd bij zowel de 150 als de 85 kilometer.

Foto: finish en nazit bij Trias. © Rachel Kemper

Bij Vlaardingen kwamen we op bekend terrein en dat was te merken. Het tempo werd opgevoerd: nog een laatste stuk knallen langs de Waterweg en door het Westland voordat we onder de finishboog bij Trias reden. Daar ontvingen we een Tour de France Femmes-bidon en konden we bijkomen met een drankje aan de lange tafels onder de parasol of in het gras onder de bomen.

Central Events was als overkoepelende organisatie verantwoordelijk voor de logistiek en de opbouw van de vier verzorgingsposten. De verzorging onderweg was prima, de routes waren goed uitgepijld, Franse accenten waren er in overvloed (van croissants tot Franse muziek, van tweetalige borden tot Tour de France Femmes-vlaggen) en de dag verliep vlekkeloos, zonder noemenswaardige incidenten. Op naar de volgende Grand Départ-tocht vanuit Den Haag!