De eerste etappe ging van Reschensee naar Zernez over een afstand van 76,93 kilometer met 1374 hoogtemeters. Een makkelijke etappe om mee te beginnen meldde de koers directeur tijdens de briefing de avond ervoor. In een schitterende omgeving onder een strak blauwe lucht werden de eerste 9,6 km geneutraliseerd gereden met een rondje om de Reschensee. Na een dikke 12 kilometer volgde de afdaling van de Reschenpass richting Nauders. Vanaf Nauders start dan de eerste korte klim van een ruime kilometer richting de Norbertshöhe.
De tactiek van Team CycloWorld was voorin ons startvak (B) te starten en vervolgens proberen om in de voorste groep te blijven. Startvak A was 3 minuten eerder gestart maar aan het einde van de neutralisatie waren wij aangesloten aan de staart van de groep die in startvak A waren gestart. Het tempo zat er goed in en binnen 3 minuten waren we boven op de Norbertshöhe. Ik moest even boven mijn theewater rijden maar Andries trok mij er goed doorheen. Daarna volgde een afdaling van 6 kilometer waarin ik, zoals gepland, in een grote groep kon herstellen. Na een paar kilometers vals plat omhoog volgde de klim naar Sent. Ook hier probeerde ik in de groep waarin wij zaten mee te klimmen maar moest daarbij toch meer vermogen leveren dan gepland. De hartslagen schoten omhoog ook als gevolg van de zon die genadeloos op de renners scheen.
Na een korte afdaling volgde een klim van 5 kilometer. We besloten om iets gas terug te nemen en onze positie te consolideren, Parijs is nog ver zouden ze in de Tour de France zeggen. Andries hielp mij goed om met een constant tempo te klimmen. Ondertussen kon hij de foto's nemen en vrienden maken met een Deens team dat in hetzelfde tempo omhoog ging. Ook de laatste klim werd genomen met een klein beetje de rem erop. De groepen voor ons konden we niet meer inhalen en achter ons gebeurde ook niet meer veel. In de afdaling konden we aansluiten bij een groep voor ons zodat we zonder veel energie te verliezen de laatste 10 kilometer naar de finish konden rijden. De laatste paar kilometers ging Andries nog even op kop van de groep sleuren om te voorkomen dat wij zouden worden ingehaald door andere teams.
Na de eerste etappe staat Team CycloWorld op een 5de plaats in de categorie Grand Masters met 20 seconden achterstand op de nummer 3. We zullen zien wat dat waard is. Morgen begint het pas echt met de koninginnenrit van Zernez naar Bormio, 102 kilometer waarbij 2758 hoogtemeters moeten worden overwonnen. Dit gaat gebeuren via de Ofenpass en de Stelvio.
(de tekst gaat hieronder verder)
Na een welverdiende nachtrust meldden wij ons in startvak A voor de tweedee etappe van TOUR Transalp. De overige 600 deelnemers verspreidden zich over de startvakken A, B en C al naar gelang de klassering van de vorige dag. Dat verliep allemaal vrij rustig. Mede door de goede organisatie die de benodigde bagage vervoert tussen de start en finish plaatsen hoef je als wielrenner nergens meer over hoeft na te denken, racen, eten en slapen.
De eerste 16 kilometer werden geneutraliseerd verreden wegens wegwerkzaamheden, dat was wat onrustig door het stop-en-go karakter maar zorgde er wel voor dat de benen konden worden losgereden voor de eerste serieuze klim van vandaag. De Ofenpass: 9,5 kilometer met een stijgingspercentage van 4,5%. De zon deed ondertussen flink zijn best en het werd snel warmer. In de lange afdaling en nog een tiental kilometers vals plat naar beneden had men tijd genoeg om zich voor te bereiden op het majestueuze slot van deze etappe, de Stelvio!
De Stelvio staat op het verlanglijstje van menig cyclorijder en niet onterecht. Deze alpenreus brengt je in 24 kilometer naar een hoogte van 2758 meter in een schitterende omgeving. Ik wilde ervan genieten maar ook een beetje doorrijden! Het eerste uur ging dat redelijk goed maar het tweede uur werd het afzien. De zon stond op zijn hoogste punt en de temperaturen liepen op tot 35 graden. Gelukkig rijden we als team en omdat we onze 5de plaats in het klassement wilde verdedigen begon Andries mij te duwen. En dat hielp. Vooral de laatste kilometers naar de top konden we nog redelijk doorrijden nadat we de juiste vorm van duwen hadden gevonden.
Na de top van de Stelvio volgt een 20 kilometer lange afdaling naar de finish plaats Bormio. Om het allemaal veilig te houden had de slimme organisatie besloten om de tijdwaarneming van de finish een paar kilometer over de top in de afdaling te leggen. Hierdoor konden de renners de rest van deze verkeersdrukken afdaling rustig afdalen. Aangekomen in Bormio konden wij genieten van het eten en drinken dat overvloedig aanwezig is. De eerste uitslagen worden ook snel bekend gemaakt en daarin zagen wij dat we in het klassement één plekje waren gezakt van de 5de naar de 6de plek.
Vol goede moed gaan we die 6de plek verdedigen. Met nog 5 etappes te gaan kan er nog van alles gebeuren! Onze collega Luc Nouwen doet het overigens ook heel goed in de individuele categorie. Hij staat momenteel op plek 5 in de hoogste leeftijdscategorie.