Na Les Trois Cols van afgelopen donderdag zijn we een stukje noordwaarts gereden naar Arnay le Duc. Een karakteristiek frans dorpje in de Bourgogne. Zaterdag 1 juni werd daar namelijk La Claudio Chiapucci georganiseerd. Een kleinschalige cyclo ter ere van 'El Diablo'. Claudio is er zelf altijd bij en had deze editie met Cadel Evans een luxe knecht uitgenodigd om met hem mee te fietsen. Waar Chiapucci wel wat pondjes is aangekomen ziet Cadel er nog altijd scherp uit. Ook het weer zat mee, met zon en ruim 25 graden beloofde het een dorstig dagje te worden. 

Parcours

De cyclo telt 3 afstanden: 156 km, 99 km en 85 km. De koers voert door een glooiend landschap waarbij er ruim 2.000 hoogtemeters moeten worden overwonnen bij de langste afstand. De klimmetjes zijn wat te vergelijken met de Ardennen. Een kilometer of 2 variërend van 6% tot 10% gemiddeld. Daartussen lagen steeds vrij lange stroken om weer bij te komen. Het zwaartepunt zat duidelijk in de 2e helft van het parcours waar de heuvels steeds steiler werden en korter op elkaar lagen. Hoogtepunt is de klim naar Chateauneuf na iets meer dan 100 kilometer. Een steil weggetje voert naar een kasteel op de heuvel, waarbij je ook nog door de middeleeuwse straten wordt gestuurd. 

Wedstijdverslag

Thijs, Teun, Bram en ik stonden weer gezamenlijk aan de start. Het was even afwachten hoe de benen hersteld waren van Les Trois Cols, maar we hadden weer ambities voor een goede uitslag. Na een korte neutralisatie demarreerden vanuit de start 8 renners. Achteraf bleken dat ook meteen de toppers te zijn en 6 ervan hebben we pas bij de finish weer terug gezien. 1 waaide later terug en een ander was met materiaalpech afgestapt. Na het 1e klimmetje formeerde zich een groep erachter van circa 50 man. Het vreemde was dat er niet echt door werd gereden. Alleen bergop werd het tempo wat opgevoerd. Het was echt op het gemak je mee laten voeren en wachten op de zwaardere klimmetjes verderop in de koers. Mijn benen voelden in het begin nog wat zwaar, maar al snel merkte ik dat er power in zat en ik goed hersteld was van de cyclo van 2 dagen geleden. De groep was wel iets uitgedund toen we na 80 kilometer de Mur de Bellevue aansneden (1.2 km a 10% gemiddeld). Ik ging ervan uit dat er hier wel wat ging gebeuren en begon als 1e van de groep aan de klim. Het was inderdaad volle bak, maar bovenop zaten er tot mijn verbazing nog altijd 30 man in het wiel. 

Na ruim 100 kilometer passeerden we het kasteel Chateauneuf. Ik zei tegen Teun dat het een mooi klimmetje zou zijn om daar naar boven te gaan. Niet veel later bleek dit 'verlangen' beloond te worden. We draaiden links op en het klimmen begon. Dit was het moment voor Emmanuel Hollebeke om te versnellen. Wij kennen deze Fransman van La Campilaro van 3 jaar geleden waar hij iedereen op een hoopje reed. Ik probeerde even te volgen, maar bedacht al snel dat het verstandiger was eigen tempo te pakken. Hollebeke is van daaruit alleen naar de streep gereden en als 7e geëindigd. In onze groep reed ik als 1e het kasteel-dorpje in onder aanmoediging van wat toeschouwers. Dat was een erg gaaf stukje. De balans na de afdaling was echter dat de groep nog steeds erg groot was en dat niemand gas wilde geven op het vlakke. Op de klim die een paar kilometer later volgde vertrokken meteen enkele renners. Ik wachtte even en reed daarna het gat dicht. Op de top hadden we slechts een handvol seconden en iedereen zat al snel weer bij elkaar. 

De groep was nog zo'n 20-25 man groot en het moest dus op de laatste klim gebeuren. Die lag op 125 kilometer en was 5 km a 5% met het zwaartepunt op het eind. Meteen sprong er een Fransman weg op de vlakkere aanloop. Bram en ik wisselden elkaar op kop af maar reden niet echt door. Toen Bram van kop ging en het stil viel vond ik het moment om te demarreren. Er werd niet echt gereageerd dus ik kreeg een mooi gaatje Langzaam dichte ik het gat op de Fransman voor mij. In de laatste zware 1,5 kilometer ontplofte ook de groep achter ons. Net voor de top konden nog 2 man de sprong naar ons maken en met zijn vieren gingen we met voorsprong de afdaling in. Kop over kop reden we de laatste 25 kilometer naar de finish. We hadden een mooi gaatje en iedereen deed zijn werk. In de laatste kilometer werd er nog altijd niet gepokerd en omdat het een dalende lijn naar de streep was trok ik de sprint aan op 300 meter. Er kwam niemand overheen dus ik werd mooi 'best of the rest'. Laurent stond bij de finish en wist te vertellen dat ik 8e was. Op dat moment kwam Bram solo over de meet. Hij was weggesprongen uit de achtervolgende groep waarin Thijs en Teun niet veel later binnenkwamen. Die laatste twee hadden tot grote frustratie van de Fransen het nodige afstopwerk gedaan om ervoor te zorgen dat Bram en ik sowieso niet meer bijgehaald konden worden. Bram was 12, Teun 15e en Thijs 17e. Mooie resultaten dus! 

Als bonus bleek bovendien dat ik 3e in de categorie 30-39 jaar was geworden. Dat betekende dat ik met Claudio het podium op mocht! Leuk, aangezien zijn zege naar Sestriere mijn eerste wielerherinnering is en hij daardoor een jeugdheld van me was. Om de beker in ontvangst te nemen had ik wel wat geduld nodig. Er waren 3 afstanden en per afstand 8 categorieën. Dan had je nog de scratch-uitslagen en waren er prijzen voor de jongste en oudste deelnemer etc. Het leek erop of iedereen die had meegedaan zo ongeveer prijs had gereden. Maar het wachten had ik er graag voor over. Dit resultaat inclusief podium is toch wel het hoogst haalbare voor mij, dus dan ben je er extra blij mee. 

Organisatie

Tot slot nog een noot over de organisatie. Ook vandaag was het weer top geregeld. Een gezellige start en finishplek met een goede pastaparty. Op ieder kruispunt stonden seingevers en onderweg stonden ze continue flesjes water uit te reiken die je al fietsend kon pakken. Dat was met het warme weer geen overbodige luxe. Het is ook iets wat je meestal in Italië meemaakt en niet in Frankrijk... Leuk was ook de aanwezigheid van Chiapucci zelf en Cadel Evans. Wel aardig om even in zijn wiel te zitten en die indrukwekkende dijen te bestuderen.

Het was een bijzonder geslaagd fietsweekend en na afloop hebben we er een paar biertjes op gedronken.