Soms valt je oog op iets nieuws waarvan je denkt: is dit serieus? Kortgeleden gebeurde dit weer bij het zien van de advertentie over La Conquête des Ardennes. Ik ging gelijk op onderzoek uit.
Everesten heeft afgelopen jaar flink aan populariteit gewonnen. Door de vele afgelaste evenementen gingen fietsers op zoek naar andersoortige uitdagingen. Het overwinnen van 8848 hoogtemeters in één dag en op één helling was voor veel fietsers een interessant tijdverdrijf.
Daarnaast onstonden ook evenementen met de Mount Everest als middelpunt. De Zwitserse Tour des Stations lanceert dit jaar een ultrafondo van 242 kilometer en 8848 hoogtemeter. En in België verschijnt nu dus La Conquête des Ardennes, een rit van 455 kilometer en 9000 hoogtemeters.
Ik mag wel zeggen dat ik kenner ben van de Waalse Ardennen. Er zijn niet veel hellingen te vinden die ik niet gereden heb en anders ken ik de reputatie wel. Mijn mond viel daarom open bij het aanschouwen van deze route. La Conquête des Ardennes (Verovering van de Ardennen) is geen evenement, maar een permanente route. Wel eentje waarvoor je een registratie van de prestatie kan krijgen. De route bestaat uit vier etappes. De voorgestelde start is in Huy (Hoei), met als doel de lus af te sluiten op de top van de Mur de Huy. Maar elke deelnemer kan zijn of haar startpunt op de route kiezen. De route dient in de voorgeschreven richting (met de klok mee) te worden afgelegd.
Voor €15 kun je je laten registreren als officieel finisher.
Wie de route aflegt binnen 24 uur verdient de rang van Chasseur Ardennais (Ardense Jager).
Wie de route aflegt binnen 48 uur verdient de rand van Sanglier des Ardennes (Wild zwijn van de Ardennen).
Wie de route aflegt in één seizoen, bijvoorbeeld in vier etappes, verdient de rang van Marcassin (Wild zwijn).
Je dient wel aan een aantal voorwaarden te voldoen, waaronder een selfie op enkele markante plekken op de route. Lees hier het complete reglement (alleen in het Frans).
455 kilometer en 9000 hoogtemeters telt het totale parcours. Het is onderverdeeld in 4 etappes die allemaal genoemd zijn naar de streek. Ik neem ze even door.
Huy-Spa 89 km/1600 hm
Wie start in Huy krijgt gelijk de Thier de Huy voor de kiezen. Niet zo bekend als De Muur, maar wel zwaarder! Een kilometer van 13,7%. Wie hier al kapot komt te zitten kan beter omdraaien. Via het prachtige glooiende Ardennenlandschap met diverse hellingen kom je uit bij de altijd lastige Redoute. Daarna is het nog even stevig klimmen en lekker dalen richting Spa. Je bent er echter nog niet, want in de stad zelf wacht nog een hele taaie klim: de Côte d'Annette e Lubin. Daarna daal je af en zit etappe 1 erop.
Spa-Les Vilettes 113 km/2400 hm
Dit is het bekende gebied van Luik-Bastenaken-Luik. Het moet gezegd, de parcoursbouwer is creatief te werk gegaan om maar zo veel mogelijk lastige hellingen erin te stoppen. De bekende Rosier wordt van twee kanten beklommen. De supersteile Côte d'Amermont mag je zowel op als af. Verder wachten nog de Haute Levée, Thier de Coo en de Stockeu. Die laatste twee inclusief een lange, lastige uitloper. Stuk voor stuk benenbrekers van jewelste. En dit zijn slechts de meest in het oog springende, de rest mag je zelf ontdekken.
Een tussenetappe. Het had erger gekund. Wie ooit de Velomediane Criquielion heeft gereden weet het, de omgeving La Roche-en-Ardenne bevat heel wat kuitenbijtergeweld. De hellingen van deze etappe zijn over het algemeen wat minder hard. Wel wordt er gewaarschuwd voor wind. Omdat de start hoger ligt dan de finish daal je ook lekker veel af. Spaar de benen, want er komt nog een klapstuk. In Houyet heb je 320 kilometer en ruim 6000 hoogtemeters achter de kiezen.
Houyet-Huy 136 km/2650 hm
Laat ik duidelijk zijn: de parcoursbouwer hoort achter de tralies, want die laatste etappe is gewoon misdadig. De omgeving Dinant-Namen kent een groot aantal extreme hellingen en de ergste zitten er allemaal in! De Montagne de la Croix in Dinant kent 600 meter van gemiddeld 16% plus nog een uitloper. Het bosweggetje van La Gayolle heeft zo'n slecht wegdek en is zo steil dat menigeen hier moet afstappen. De Mur des 7 Meuses komt uit bij een restaurant met magnifiek uitzicht over de Maas. Om daar te komen per fiets lukt niet zonder een zwaar gevecht tegen de zwaartekracht. Het beest van de omgeving is de Triple Mur de Monty. Letterlijk drie muren achter elkaar die telkens steiler worden. De kasseienklim naar de Citadel van Namen is een absolute topklim, maar je gaat hem voelen. Net als het klapstuk: de Muur van Huy. Wie hier fietsend boven komt mag een hele diepe buiging voor zichzelf maken.
La Conquête des Ardennes is een leuke variant op everesten. Het parcours is beestachtig. Je mag overal beginnen. Etappe 2 en 4 zijn duidelijk het zwaarste. Daarom zijn Houyet of Dinant wellicht betere startplaatsen. Als je het in etappes doet heb je wel een volgwagen nodig of je neemt spullen mee om te overnachten. De start- en finishplaatsen van alle etappes liggen namelijk ver uit elkaar.
Durf jij het aan?
|
|
|
|
|
