Het fenomeen Strava blijft ongekend populair. Afgelopen week ontstond er een interessante discussie onder de beheerders en schrijvers van CycloWorld. Welke mensen krijgen een kudo? En wie niet? Het werd een levendig gesprek met evenveel meningen als deelnemers.

Kudo's geven is een belangrijk sociaal aspect van Strava. Wanneer je een flink aantal mensen volgt kun je dagelijks tientallen activiteiten voorbij zien komen. Voor je het weet heb je er een dagtaak aan. Hoe ga jij ermee om? We bespraken het in ons team en het leverde een bonte verzameling aan reacties op.

Robs kudobeleid weet zelfs zijn vrienden te beïnvloeden: "Alleen buitenritten. En minimaal 50 kilometer (heb vrienden die speciaal nog een rondje door de wijk rijden voor een kudo van mij). MTB-tochten kunnen wat eerder op een kudo rekenen. Als ik weet dat iemand net met fietsen is begonnen laat ik de 50 kilometergrens wel eens los. Voor zwemmen en hardlopen kijk ik wel even of het wat voorstelt voordat ik een kudo geef. Mensen die wandelingen op Strava zetten krijgen geen kudo."

Peter vindt het geven van kudo's al bijna achterhaald: "Ik geef kudo's voor alle activiteiten op Strava maar ik moet bekennen dat ik moeite heb met activiteit 'wandeling' dus die sla ik wel eens over. Maar tegenwoordig geef ik vooral 'Ride on' op Zwift. Het voordeel daarvan is dat het real-time is. En kudo's worden zo langzamerhand een beetje ouderwets. Een kudo is de gulden waarbij de Ride on de cryptocoin is in deze tijd."

Geen liefhebber

Frank Minnaert is geen liefhebber van kudo's: "Ik vind dat kudogedoe maar niks. Veelal worden ze gegeven zonder dat er écht gekeken wordt welke prestatie er geleverd werd. Als je die mensen een paar dagen later ontmoet weten ze zelfs al niet meer van die prestatie waarvoor ze je een kudo gegeven hebben. Een prestatie kan ik maar beoordelen wanneer ik de mens goed ken. Wanneer bijvoorbeeld iemand met overgewicht begint te fietsen vind ik het al een prestatie wanneer die een uurtje fietst, aantal kilometers speelt geen rol. Wanneer iemand traint voor een specifiek doel krijgt hij/zij van mij kudo's tot en met het evenement waarvoor getraind wordt."

Henk doet nergens moeilijk over: "Ik geef gewoon op bijna alle activiteiten een kudo."

Frank Jansen heeft niet echt een kudobeleid, maar is wel duidelijk over de naam van de activiteiten: "Ik geef redelijk willekeurig kudo's, maar wat ik zeker geen kudo geeft is mensen die stadsfietsritjes op Strava zetten. Overigens geef ik ritten zonder titel ook geen kudo. Middagrit, ochtendrit enz."

En hoe zit het met triatleten?

Karen traint voor de triatlon, maar opent Strava vrij weinig: "Meer afstand is meer kans op een kudo van mij. Of als er duidelijk iets bijzonders gedaan wordt, een goede prestatie. Binnenritten krijgen ook minder snel een kudo, behalve als het voor de triatlon-teamcompetitie is. Voor zwemmen en hardlopen geef ik uiteraard ook kudos als triatleet, maar ook niet altijd. Ook daar geldt: meer afstand of meer prestatie is meer kans op kudo's. En sommigen geef ik gewoon nooit kudo's eigenlijk. Dat ligt eraan dat ik iemand minder goed ken. En echt lange wandeltochten krijgen ook een kudo hoor."

Wouter is net als Karen triatleet: "Ik geef natuurlijk wel ook voor zwemmen en hardlopen, maar als triatleet kan dat ook niet anders denk ik. Ik kijk vooral naar wie is het en wat heeft die gedaan? Dus bij een vriend die overgewicht heeft en net begonnen met hardlopen geef ik op alles een kudo. Voor een collega triatleet alleen als er wat bijzonders is of als het echt specifieke trainingsactiviteit is. Wedstrijden eigenlijk altijd. Leuke titels ook altijd."

Erik van Leeuwen is duidelijk en simpel: "Indoor geen kudos, wandelingen ook niet. Hardlopen boven 5 en fietsen boven 25 kilometer wel. Handbiken bijna altijd."

Ook ambassadeur Robert doet niet al te moeilijk: "Ik geef kudo's wanneer ik zin heb. Eerder voor buitenactiviteiten, maakt niet uit wat voor type. Strava is het enige social medium waar ik actief ben, dus geef al snel een kudootje. Binnen fietsen doe ik nooit, maar geef wel kudo's aan indooractiviteiten. Maar zeker minder vaak dan aan buitenactiviteten."

Marc vindt zijn eigen woon-werkritjes niets bijzonders: "Ik ben beschaamd als er mij iemand een kudo geeft omdat ik 15 kilometer heen en 15 kilometer terug naar het werk fiets. En dan is er ook altijd wel iemand die geen kudo geeft voor een zware bergrit." Hij houdt er zelfs een heel systeem op na in coronatijd: "Ik geef buiten woon-werkverkeer mijn ritten altijd een titel. Alles van de eerste lockdown: #corona met nummer, nu #coronabis met nummer. Ik kijk uit naar de winnaar."

Prestatie ondergeschikt

Voor Marcel is de prestatie ondergeschikt: "Buitenritten op de racer geef ik vaak een kudo. Niet per se om de prestatie, maar wel dat iemand gewoon goed bezig is geweest. Alle activiteiten die ik zelf niet doe geef ik ook geen kudo. D.w.z. niet voor hardlopen, MTB, Cross, zwemmen, Zwift/tacx."

Voor mezelf geldt min of meer dezelfde redenering: "Ikzelf geef alleen kudo's aan buitenritten. Maakt niet uit hoe lang of hoe snel. Binnenritten, hardlopen, zwemmen of wandelen kunnen niet rekenen op een kudo van mij. Een titel bedenken voor mijn Stravarit is een heerlijke prikkeling van het literaire brein. Mijn ritten heten nooit ochtendrit of middagrit."

Het is duidelijk, zo veel mensen zo veel meningen. Opvallend is dat vrijwel iedereen er een systeem op nahoudt. Wat doe jij? Laat het weten...