Zorgen om parkoers Dolomietenmarathon II
Enkele weken geleden bezocht onze eigen Henk Postma de Dolomieten en uitte toen zijn zorgen over het wegdek. Zou het nog goed komen voor de Dolomietenmarathon? Afgelopen week was Michaela Stuart uit het Limburgse Landgraaf met een groep medefietsers in dezelfde omgeving. Als speciaal gezand van CycloWorld bracht zij verslag uit over de geweldige omgeving en het wegdek. Het werd een onvergetelijke week met prachtig weer en schitterende foto's. Helaas kon ze de zorgen over de staat van het wegdek niet wegnemen. De deelnemers aan de Maratona zijn gewaarschuwd.
Afgelopen week vijf prachtige fietstochten gemaakt in de Dolomieten:
Dag 1. Sellaronde vanuit Campitello di Fassa, tegen de wijzers van de klok in -
via de Passo Pordoi over de Passo di Campolongo, de Passo Gardena en tot slot
de Sella. Schitterende ronde qua natuur, niet te zwaar. Er zijn twee maren aan
deze ronde: het megadrukke verkeer (vooral motors en dure sportwagens die menen
dat ze alleen op de weg zijn) en het slechte wegdek. Vooral in de afdalingen is
het opletten geblazen voor gaten en brede scheuren in het wegdek. In La Villa
liggen zelfs 2 wegen en een kruising helemaal open en is het oppassen geblazen
dat de pek en teersteentjes niet aan je wielen blijven plakken.
Dag 2.
Prachtige ronde vanuit Campitello di Fassa via Moena en Predazzo over de
Passo Rolle, Passo di Vales en de Passo di San Pellegrino. Ook hier is het
wegdek op sommige plaatsen echt bagger, maar qua verkeer en rust is deze ronde
geweldig. Stukken rustiger in elk geval dan de Sellaronde.
Dag 3.
Vertrekpunt Campitello de Fassa/Canazei. Wij hebben de ronde tegen de
wijzers van de klok ingedaan. Op die manier rij je eerste de Fedaia (van de
makkelijke kant) en dan via de Col di Rocca naar Arabba en uiteindelijk over de
Passo Perdoi. Qua natuur een van de mooiste routes. De ronde andersom is echt
iets voor de gevorderde klimmers casu quo waaghalzen. De Fedaia vanuit Caprile
is een waar monster!! Het wegdek is gelukkig in betere toestand dan in de
Sellaronde. Maar het blijft opletten geblazen. Volgens de Italianen is het
wegdek door de extreme sneeuwval en kou erger beschadigd dan anders.
Dag 4. Passo di Giau tour. Vanuit Livinallongo via Andraz en Caprile over de Col
Santa Lucia. Daarna begin je aan de machtige beklimming van de Passo di Giau.
Lekker 9,5 km stampen om daarna te genieten van prachtige uitzichten en een
heerlijke afdaling naar Pocol. Wegdek is redelijk. Alleen in de eerste
kilometers van de afdaling is het weer opletten vanwege de scheuren in het
wegdek. Na Pocol kun je lekker je benen lostrappen de Falzarego op. Hier stond
overigens een heel straf windje en was het af en toe balanceren om niet de berm
in te waaien. De wind schijnt hier vaker een hoofdrol te spelen ;-) Afdalen naar
Livallongo en de ronde is weer af. Wegdek vrij goed, op wat gebruikelijke
scheuren na (het went wel)...
Dag 5.
Geweldige afsluiter van een top-fietsvakantie: een ronde vanuit
Campitello di Fassa over de Passo Costalunga, de Karerpass en de Passo Laveze.
Qua natuur en wegdek de allermooiste ronde van de week. Wegdek is over bijna de
hele route verbazend goed. De Karersee is een absolute stop waard! Wat een
geweldig mooi meer. De klim van de Laveze is echter een stevige. De hellingspercentages van de
laatste 12 klimkilometers zitten de hele tijd rond de 10-11% met uitschieters
naar 16-18%... (de Passo di Giau is er relatief eenvoudig bij ;-) ). In de klim
zitten vrij weinig haarspeldbochten dus je kunt niet van bocht naar bocht
rijden. Hierdoor trekt hij zich heel lang. De kloof en natuur maken hem echter
afwisselend en mooi. Een echte aanrader!